Het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) is een virus dat het immuunsysteem van het lichaam aanvalt. Indien onbehandeld, kan het virus leiden tot Acquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS). Vroeger werd de ziekte vaak geassocieerd met homoseksuelen, en mensen bij wie de ziekte was vastgesteld, werden vaak gediscrimineerd. Maar wist je hoe Anthony Perkins, het origineel? Normandische bates of Psychopaat, ontdekte dat hij ziek was?
Anthony Perkins ontdekte dat hij hiv had toen hij er een verhaal over las in de tabloid terwijl hij in de kruidenierswinkel was. Hij onderging bloedonderzoek voor gezichtsverlamming en de verpleegster zou hem zonder zijn toestemming op hiv hebben getest.
Wie was Anthony Perkins?
Op 4 april 1932 werd Anthony Perkins geboren in New York als zoon van acteur Osgood Perkins en Janet Rane. De jonge Perkins was vaak gefrustreerd omdat zijn vader altijd weg was voor zijn werk en hij was extreem jaloers dat hij Osgood Perkins dood wenste als hij thuiskwam. In 1937 stierf Perkins' vader plotseling aan een hartaanval. De vijfjarige Perkins nam aan dat zijn wens verantwoordelijk was voor de dood van zijn vader, waardoor het schuldgevoel zijn volwassenheid bereikte.
Tien jaar na de dood van zijn vader besloot Perkins in zijn voetsporen te treden door zich aan te sluiten bij de... Actoren Equity en begon op te treden in toneelproducties. In 1953 debuteerde de jonge acteur in De actrice film met Spencer Tracy en Jean Simmons.
Perkins' optreden als hoofdrol in de Broadway-hit Thee en sympathie kreeg veel lovende kritieken. Over twee jaar, zijn optreden in de film Vriendelijke overtuiging hielp hem een Golden Globe Award te winnen voor: Nieuwe Acteur van het Jaar en een Academy Award-nominatie voor Beste mannelijke bijrol.
In 1957 verdiende Perkins een Tony Award-nominatie voor: Beste acteur in een toneelstuk met zijn optreden in Kijk naar huis, engel. Hij was ook succesvol in de film- en muziekindustrie, met zijn optreden in de film uit 1957 Angst slaat toe en zijn popsingle Maanlicht zwemmen het bereiken van nummer 24 in de Amerikaanse hitlijsten.
Perkins' carrière werd verder gestimuleerd toen hij portretteerde Normandische bates in de klassieke horrorfilm van Alfred Hitchcock Psychopaat in 1960. Het succes van de film bracht 20 jaar later vervolgfilms voort, en Perkins verscheen op alle drie.
De succesvolle acteur verhuisde vervolgens naar Europa om aan Europese films te werken en te voorkomen dat hij getypecast werd na het succes van Psycho. In de jaren zeventig keerde de acteur terug naar de VS en vervolgde zijn carrière in de showbusiness, en verscheen in films als Catch-22, WUSA, Het leven en de tijden van rechter Roy Bean, en Murder on the Orient Express.
Perkins bleef in de jaren tachtig en begin jaren negentig in de entertainmentindustrie werken tot zijn dood als gevolg van aan aids gerelateerde longontsteking op 12 september 1992. (Bron: Leef over)
Hoe kwam Anthony Perkins erachter dat hij hiv had?
Volgens biografen was Perkins een timide persoon, vooral tegenover vrouwen. In een bepaalde postume biografie geschreven door Charles Winecoff, Afbeelding splitsen sprak over Perkins' homoseksualiteit. Winecoff beweert dat de grote acteur alleen relaties van hetzelfde geslacht had tot zijn late dertiger jaren.
Perkins werd gelinkt aan acteurs als Rock Hudson, Tab Hunter en Nick Adams. Maar de grote acteur onderging psychotherapie om... genezen zijn homoseksualiteit toen hij 39 was. Hij koos toen voor heteroseksuele relaties totdat hij in 1973 met zijn vrouw Berinthia Berenson trouwde. Het echtpaar kreeg twee zonen, Elvis en Oz Perkins. (Bron: Land voor homocultuur)
In 1990, terwijl Perkins werkte aan... Psycho IV, werd een reeks bloedonderzoeken uitgevoerd voor gezichtsverlamming. Later werd ontdekt dat de verpleegster die zijn bloedmonster nam, het ook op hiv testte zonder toestemming van Perkins. Later een artikel in de tabloid de onderzoeker gepubliceerd dat Perkins hiv had. Toen Perkins het artikel las, liet hij zich testen, en inderdaad, hij had hiv.
Het stel was aangeslagen door het nieuws, maar hield het voor zichzelf. Perkins wilde er niemand over vertellen uit angst voor stereotypering. Gelukkig had alleen de acteur hiv. Berenson en haar kinderen testten meerdere keren, maar alle resultaten waren negatief. (Bron: New York tijden)