Home » Sport » Hoe reisde het Braziliaanse nationale team naar de Olympische Zomerspelen van 1932?

Hoe reisde het Braziliaanse nationale team naar de Olympische Zomerspelen van 1932?

De Olympische Spelen van 1932 werden gehouden tijdens de Grote Depressie. De deelname aan de spelen was het laagst sinds de Olympische Spelen van 1904, aangezien verschillende landen worstelden met de financiering van hun atleten. Maar wist je dat het Braziliaanse team creatief werd en een manier vond om naar de Olympische Spelen te gaan?

Brazilië had niet het geld om hun nationale team naar de Olympische Spelen van 1932 in Los Angeles te sturen. Maar het team bedacht een idee. Ze besloten koffie te verkopen in de havens waar ze zouden stoppen om zichzelf te financieren.

Hoe heeft koffie het Braziliaanse nationale team geholpen?

De Olympische Zomerspelen van 1932 werden gehouden in Los Angeles, Californië, ondanks de wereldwijde economische crisis die we nu kennen als de Grote Depressie. Van de 2,883 atleten die vier jaar geleden de Olympische Spelen van Amsterdam bijwoonden, kwamen er slechts 1,332 opdagen in LA, met slechts 37 deelnemende landen vergeleken met de 46 landen die Amsterdam bezochten.

De aanzienlijke wereldwijde economische vertraging had ernstige gevolgen voor de financiën van de naties, en financierde veel meer de reis van hun atleten naar LA. Het was bekend dat de meeste landen worstelden om een ​​manier te vinden om hun land te vertegenwoordigen in de Olympische Spelen van 1932. Brazilië was een van hen.

Brazilië was destijds de grootste koffieproducent ter wereld. Het leverde wereldwijd 80 procent van de koffie. Maar de Grote Depressie had grote gevolgen voor de koffie-industrie in Brazilië. De koffieprijzen daalden wereldwijd en veel kopers en contracten werden geannuleerd, waardoor Brazilië een probleem kreeg van overproductie van koffie. (Bron: Nu weet ik het)

De president van het land, Getúlio Vargas, creëerde de Nationale Koffieraad, waarbij de regering een deel van de koffieoogst van Sao Paulo kocht en via ruilhandel verwierp. Het land ruilde koffie voor tarwe met de VS en steenkool met Duitsland.

De crisis bood echter een kans voor Braziliaanse atleten. Brazilië kondigde aan dat het atleten naar de Olympische Spelen van 1932 zou sturen en dat het een uniek plan zou gebruiken om zijn team te financieren. De atleten reizen naar de Olympische Spelen aan boord van een gecharterde koopvaardijstoomboot SS Itaquicê.

En in overeenstemming met de National Coffee Council gaan de atleten op reis met vijftigduizend zakken koffie geschonken door de koffietelers. Ze zouden de taak krijgen om koffie te verkopen in havens wanneer ze een tussenstop maken en de restjes in Californië te verkopen. De atleten zouden de opbrengst gebruiken om de vergoedingen te betalen voor deelname aan de Olympische Spelen. (Bron: Koffie Crossroads)

De reis van de Braziliaanse atleten

Het schip verliet Rio de Janeiro op 25 juni met ongeveer vijftigduizend zakken koffie aan boord, evenals 87 atleten, 9 ambtenaren en stafleden, 13 leden van de pers, een marineband en vrienden en families van de atleten. De geplande reisroute was zo'n 7,197 zeemijl en er waren veel havenstops gepland om koffie te verkopen.

De Brazilianen bereikten op 6 juli de haven van Spanje in Trinidad. De atleten gingen van boord om aan de kust te oefenen en koffie te verkopen, maar ze konden niet veel verkopen. De financiën van het schip waren krap toen ze het Panamakanaal bereikten. Om de doorvoertarieven voor het kanaal te vermijden, voerden de Brazilianen aan dat de Itaquicê een marineschip was omdat het twee grote kanonnen had, maar de kanaalambtenaren niet kon overtuigen. Ze hebben uiteindelijk de kosten betaald.

De atleten kwamen op 22 juli aan in de haven van LA, acht dagen voor de geplande start van de spelen. De staat Sao Paulo wisten ze niet, maar kwamen in opstand tegen de regering van president Varga. Dit leidde tot vertraging bij het verkrijgen van geld om de Braziliaanse atleten te bereiken. De havenbeambten vroegen één dollar per persoon als vergoeding om van boord te gaan.

De atleten konden genoeg geld bij elkaar krijgen om 24 leden van boord te laten gaan en naar het Olympisch dorp te laten gaan. Een paar andere atleten konden de volgende dagen vertrekken, maar er werd gemeld dat er ongeveer 20 aan boord moesten blijven omdat ze de vergoeding niet konden betalen. (Bron: Koffie Crossroads)

Laat een bericht achter