Gaius Caesar Germanicus, beter bekend als Caligula, was een wrede en hoogst onvoorspelbare keizer. Hij stond er ook om bekend dat hij van wereldse dingen genoot en zijn interesse in verschillende dingen tentoonspreidde. Hij had zelfs feestboten gemaakt. De meeste zijn door de jaren heen vernietigd, maar wist je dat een bepaald item de eeuwen heeft overleefd en in New York terecht is gekomen?

In New York City werd een onschatbaar mozaïek ontdekt dat vroeger deel uitmaakte van de partyboot van de jonge keizer. Het deed bijna 50 jaar dienst als salontafel voor een stel. Historici dachten dat de nazi's het hadden vernietigd.

Wie was Caligula?

Gaius Caesar Germanicus werd geboren in Italië op 21 augustus 12 CE. Hij was het derde kind van Germanicus en Agrippina de Oudere, afkomstig uit de meest vooraanstaande familie van Rome. Hij verdiende de naam Caligula wat betekende kleine laars, toen hij zijn vader vaak vergezelde op zijn militaire campagnes. Hij werd altijd gezien in een legeruniform, compleet met laarzen die speciaal voor hem waren gemaakt.

Caligula was een directe afstammeling van Julius Caesar en Augustus, twee van de meest invloedrijke en machtige Romeinse keizers. Caligula werd geboren net toen Augustus' regering ten einde liep. De keizer noemde Tiberius, zijn stiefzoon, als erfgenaam van de troon met de voorwaarde dat zijn kleinzoon naar erfgenaam zou worden genoemd.

Tiberius ondernam actie om ervoor te zorgen dat de familie van Germanicus zijn troon niet zou stelen. Hij voerde plannen uit om het grootste deel van Caligula's familie te verwijderen van de kans om zijn heerschappij als keizer te grijpen. Maar aangezien Caligula nog jong was, werd hij behandeld als een verwende gevangene toen hij werd geadopteerd.

De jonge erfgenaam moest zijn emoties van haat en woede tegen Tiberius onderdrukken, en men geloofde dat dit een van de redenen was waarom Caligula zo wreed werd. Hij gaf zich over aan het kijken naar martelingen en executies en bracht veel tijd door in orgieën. Caligula besteeg de troon toen hij 24 werd, in de overtuiging dat hij persoonlijk verantwoordelijk was voor de dood van Tiberius.

Het publiek hield van de jonge keizer en bevrijdde burgers die zijn stiefvader onterecht gevangen had gezet. Hij organiseerde ook uitbundige evenementen waar de mensen van konden genieten. Caligula werd echter al vroeg tijdens zijn bewind ziek. Tegen de tijd dat hij herstelde, hadden de mensen gemerkt dat hij niet langer dezelfde persoon was. Caligula misbruikte zijn macht en schakelde de meeste van zijn politieke rivalen uit. Hij begon zich ook als vrouw te verkleden en zichzelf uit te roepen tot een levende god.

Zijn manieren zorgden ervoor dat zijn volk hem verachtte en zorgden voor zijn moord. Hij werd 30 keer gestoken en gedumpt in een ondiep graf. Na zijn dood beval de senaat de vernietiging van alle dingen die hij had gebouwd in de hoop zijn geheugen uit de geschiedenis te wissen. (Bron: Biografie)

Caligula's onschatbare mozaïek

Caligula's nalatenschap leefde voort ondanks de inspanningen van de senaat in zijn tijd om hem uit de geschiedenis te wissen. Zozeer zelfs dat een Italiaanse expert op het gebied van oude stenen en marmer in 2013 een van Caligula's kostbare artefacten ontdekte.

Dario Del Bufalo, de auteur van het boek Porfier, was in New York om een ​​lezing te geven over zijn expertise op de roodpaarse rots die in de oudheid door veel Romeinse keizers werd gebruikt. Zijn boek bevatte een afbeelding van Caligula's mozaïek. Het mozaïek maakte vroeger deel uit van een vloer in een van de jonge keizers feestschepen.

De boot zonk toen Caligula stierf, maar in het begin van de jaren dertig werden het mozaïek en andere antiquiteiten ontdekt en ondergebracht in een museum aan het meer. Maar tijdens de wereldoorlog brandden de nazi's het museum en veel van de voorwerpen die zich daar bevonden in brand toen ze Italië ontvluchtten. Dacht dat er niets meer over was, was Bufalo verrast toen hij twee New Yorkers hoorde beweren dat het mozaïek in hun bezit was.

Bij nader onderzoek ontmoette Bufalo de eigenaar, kunsthandelaar en galeriehoudster Helen Fioratti. Fioratti beweert dat zij en haar man het mozaïek ergens in de jaren zestig van een adellijke Italiaanse familie kochten. Het was hun favoriete stuk omdat het prachtig was. Ze beweerde dat het al meer dan vijftig jaar hun salontafel was. (Bron: The Guardian)