Diamanten zijn een van de bekendste en meest gewilde edelstenen. Het wordt al sinds de oudheid gebruikt als decoratieve stukken en meer recentelijk als een vorm van betaalmiddel voor illegale activiteiten. Helaas worden diamanten vaak op illegale wijze verkregen, maar de regeringen in verschillende landen hebben een proces opgezet om te proberen de circulatie ervan te elimineren. Maar was het effectief?
Het Kimberley-proces is een certificeringsproces voor diamanten om ervoor te zorgen dat het "conflictvrij" is en niet als een bloeddiamant wordt beschouwd. Het was echter bekend dat het proces ineffectief was en later werd verlaten.
Wat is het Kimberley-proces?
De Kimberley Process (KP) werd gevormd door vierenvijftig deelnemers die 82 landen vertegenwoordigen die als gemeenschappelijk doel hebben om de transparantie in de diamantindustrie te vergroten. Het primaire doel van de KP is het elimineren van de handel in conflict or ruw diamanten, vaak aangeduid als bloed diamanten. Rebellengroepen verkopen deze diamanten vaak om gevechten tegen legitieme regeringen te financieren.
De KP werd in 2003 operationeel en controleerde de handel in ruwe diamant tussen deelnemende landen. Het implementeerde een certificatieschema waarbij uitwisseling met niet-deelnemers niet is toegestaan. (Bron: Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten)
KP is vernoemd naar Kimberly, de noordelijke kaapprovincie van Zuid-Afrika. Het proces begon in 2000 toen vertegenwoordigers van de Zuid-Afrikaanse diamantproducerende landen bijeenkwamen om de bedreiging voor de wereldwijde diamantindustrie aan te pakken, afkomstig van illegaal gewonnen diamanten die in legitieme kanalen terechtkomen en worden gebruikt om illegale handelingen in verschillende delen van het continent te financieren.
Deelnemende staten beloven te voldoen aan de door KP gestelde voorwaarden en handelen alleen met andere staten die dat ook doen. Het proces maakt ook de weigering van toegang of verwijdering van de deelnemerslijst mogelijk als ze vermoeden dat de staat zich bezighoudt met illegale middelen om de genoemde edelsteen te verkrijgen en te proberen deze te verhandelen of te verkopen. Een goed voorbeeld is de verdrijving van de Republiek Congo in 2004. De raad ontdekte dat de diamantexport van de republiek de geregistreerde productie overschreed.
Het proces werd in de volgende jaren stopgezet omdat zodra een conflictdiamant de verwerkingsstroom was binnengekomen en was geslepen en gepolijst, deze vrijwel identiek was aan elke andere diamant. Een expert kan op geen enkele manier bepalen of de diamant conflictvrij is of niet. (Bron: Brits)
Wat wordt beschouwd als een bloeddiamant?
De Verenigde Naties definieert een bloeddiamant als een diamant die wordt gewonnen in gebieden die worden gecontroleerd door groepen die zich verzetten tegen de legitieme en internationaal erkende regering van het land dat het bezet. Deze definitie werd geformuleerd in de jaren negentig, toen in delen van West- en Centraal-Afrika en onder controle van rebellengroepen wrede burgeroorlogen woedden.
Drie specifieke conflicten, Angola, de Democratische Republiek Congo en Sierra Leone, vestigden de aandacht van de wereld op hoe diamanten kunnen worden gebruikt om oorlogen te financieren. Opstandelingen van de rebellen controleerden deze regio's, en diamanten die in dit gebied werden gedolven, werden meestal verkocht aan handelaren die ze naar de buurlanden smokkelden, waar ze vervolgens hun weg vonden naar voorraden legitiem gedolven diamanten die op legitieme markten werden verkocht.
Opbrengsten van de verkoop van de bloeddiamanten worden vervolgens teruggegeven aan de rebellengroepen en worden vaak gebruikt voor de aankoop van wapens en ander materiaal voor hun gewelddadige campagnes tegen hun regeringen. (Bron: Brits)