Er werken meer dan 6,000 vrouwen bij de National Aeronautics and Space Administration (NASA). Ook het aantal vrouwen op managementniveau is het afgelopen decennium met 59 procent toegenomen. Maar zelfs met het grote aantal vrouwen dat tegenwoordig voor NASA werkt, lijkt er nog steeds een discrepantie te bestaan ​​tussen de behoeften van vrouwelijke astronauten.

Sally Ride was de eerste vrouwelijke Amerikaanse astronaut die in 1983 naar de ruimte ging. NASA-ingenieurs stuurden 100 tampons met haar op haar 6-daagse reis, in de veronderstelling dat het genoeg zou zijn om mee te nemen als Ride ooit ongesteld wordt in de ruimte. 

NASA stuurt 100 tampons naar de ruimte

Sally Ride was de eerste Amerikaanse vrouw die ooit naar de ruimte reisde. Dit was ongeveer 20 jaar nadat Rusland kosmonaut Valentina Tereshkova stuurde. Tereshkova was de eerste Russische vrouw in de ruimte. Haar reis was gepland voor zes dagen aan boord van de Challenger op missie STS-7. De opdracht was een satellietontplooiings- en ophaalmissie.

De missie was de meest complexe missie die NASA ooit heeft gedaan. Het werd bediend door de grootste bemanning die in een enkel ruimtevaartuig vloog. Het was ook de missie die ooit een ruimtevaartuig naar de aarde heeft teruggebracht. (Bron: NASA)

Als onderdeel van de voorbereiding op de missie vroegen NASA-ingenieurs aan Ride of ze 100 tampons nodig had voor de missie. In die tijd was de menstruatie van vrouwen in de ruimte een grote zorg voor NASA. Ze waren bang dat vrouwelijke astronauten... te emotioneel tijdens hun cyclus, en dit kan ertoe leiden dat ze niet goed werken in het ruimtestation.

Bij haar terugkeer kreeg Ride vragen van de media die haar vroegen of ze huilde toen ze tijdens de reis onder druk stond en of ruimtereizen haar voortplantingsorganen zouden beïnvloeden sinds ze de aarde verliet tijdens haar menstruatiecyclus. (Bron: Omgekeerde)

Hoe worden vrouwen gediscrimineerd bij NASA? 

Ride's ervaring was niet de enige keer dat vrouwelijke werknemers zo'n absurde en borderline-aanstootgevende behandeling op het gebied van ruimteverkenning tegenkwamen. Er zijn andere tijden waarin het door mannen gedomineerde veld seksisme en discriminatie als norm benadrukte.

William Randolph Lovelace II, specialist in lucht- en ruimtevaartgeneeskunde, bestudeerde in de jaren zestig de effecten van ruimtereizen op vrouwen. Lovelace geloofde dat vrouwen betere kandidaten waren voor ruimtereizen omdat ze kleiner en lichter waren. Hij geloofde dat ze ook minder zuurstof nodig zouden hebben als ze naar de ruimte zouden reizen.

Lovelac's onderzoek bracht seksisme in het veld aan het licht. Het bleek dat zijn onderzoek was gebaseerd op de logica dat mannelijke astronauten met meer bezig zouden zijn belangrijk taken tijdens de vlucht, dus ze zouden vrouwen nodig hebben om ondergeschikte taken in te vullen, zoals het beantwoorden van telefoons en hen helpen bij hun taken. Hoewel Lovelace's studie vooruitstrevend was, was zijn redenering seksistisch. Hij wilde dat vrouwen door de ruimte zouden reizen om ruimte secretarissen.

Aan het eind van de jaren zeventig, toen NASA begon met het opleiden van vrouwelijke astronauten en het idee verwelkomde dat ze mee zouden doen aan ruimteverkenning, dachten ze er ook aan om make-upkits te ontwerpen. Astronauten kregen over het algemeen persoonlijke hygiënekits. Het omvatte tandpasta, deodorant, zeep en een kam. Maar de vrouwelijke astronauten ontvingen volledige make-upkits.

In de loop der jaren is NASA enorm verbeterd. Door de seksistische kijk op vrouwelijke astronauten te elimineren, zijn er veel vrouwen geweest die een cruciale rol hebben gespeeld bij het bevorderen van ruimteverkenning. Veel vrouwelijke astronauten hebben in de eenentwintigste eeuw hun deel van de ruimtetijd gehad. Vandaag de dag is 28 procent van de senior executive leiderschapsposities vrouw en is er slechts 16 procent van de senior wetenschappelijke medewerkers. (Bron: Omgekeerde)