Ondanks dat het de op vier na grootste planeet in ons zonnestelsel is, is de aarde de enige met vloeibaar water op het oppervlak. Het water dat op aarde aanwezig is, is de reden voor ons voortbestaan. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe dun de aardkorst is?
De aardkorst is zo dun dat het slechts 1% van het totale volume van de planeet uitmaakt. De aardkorst bevat al het bekende leven in het heelal en is te vergelijken met de schil van een appel.
Het zonnestelsel
Ons zonnestelsel bestaat uit onze ster, de zon, en alles wat er door de zwaartekracht mee verbonden is, inclusief de planeten Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus, evenals dwergplaneten zoals Pluto, tientallen manen en miljoenen asteroïden, kometen en meteoroïden. Er zijn nog duizenden andere planeten buiten ons zonnestelsel geïdentificeerd die in een baan om andere sterren in de Melkweg draaien. (Bron: NASA)
Waar is Pluto nu?
Pluto is een kleine planeet in de Kuipergordel, een donutvormig gebied van de bevroren werelden buiten de baan van Neptunus. In de uiterste uithoeken van ons zonnestelsel (TNO's) kunnen miljoenen van deze ijzige objecten, ook wel Kuipergordel-objecten (KBO's) of trans-Neptuniaanse objecten genoemd, zich in de uiterste uithoeken van ons zonnestelsel (TNO's) bevinden.
Hoewel Pluto kleiner is dan de maan, heeft hij een hartvormige gletsjer ter grootte van Texas en Oklahoma. Deze unieke wereld heeft blauwe luchten, draaiende manen, bergen zo hoog als de Rockies, en sneeuw maar karmozijnrode sneeuw.
NASA's New Horizons-sonde vloog voor het eerst door het Pluto-systeem op 14 juli 2015, en produceerde de eerste close-upfoto's van Pluto en zijn manen en andere gegevens die een revolutie teweeg hebben gebracht in onze kennis van deze fascinerende werelden aan de rand van het zonnestelsel.
Bijna elke theorie dat Pluto een inerte ijsbal is, is in de jaren na dat historische bezoek uit het raam gegooid of op zijn kop gezet. (Bron: NASA)
De dag-nachtcyclus van de aarde
Elke 24 uur draait de aarde eenmaal om zijn as. De revolutie lijkt tegen de klok in voor een waarnemer die afkoelt op de Noordpool. De zon lijkt vanuit bijna elk punt op aarde elke dag van oost naar west langs de hemel te bewegen. De zon gaat niet van oost naar west; de aarde draait. De maan en de sterren lijken respectievelijk in het oosten en westen op te komen en onder te gaan.
Vanwege de rotatie van de aarde vinden daglicht- en duisterniscycli ongeveer elke 24 uur of één dag plaats. Zonsondergang en zonsopgang komen op verschillende tijdstippen voor in verschillende gebieden, en de hoeveelheid tijd die in daglicht en duisternis wordt doorgebracht, varieert ook.
Wanneer iets een lichtbron blokkeert, werpt het een schaduw, waardoor de duisternis de vorm van het object aanneemt. De zon, maan, Mercurius en Venus werpen allemaal schaduwen op de aarde. (Bron: Lumen leren)
De verschillende verduisteringen
Een zonsverduistering vindt plaats wanneer de nieuwe maan haaks tussen de aarde en de zon passeert. Dit werpt een schaduw op de aarde en verduistert het perspectief van de zon.
Aan de andere kant vindt een maansverduistering plaats wanneer de volle maan in de schaduw van de aarde komt, die alleen verschijnt wanneer de aarde tussen de maan en de zon staat en alle drie in hetzelfde vlak zijn uitgelijnd, bekend als de ecliptica. De umbra en penumbra zijn twee afzonderlijke delen van de schaduw van de aarde tijdens een zonsverduistering. De umbra is het binnenste, kegelvormige deel van de schaduw, waar al het licht is verduisterd. De penumbra is het gebied van de schaduw van de aarde dat slechts een deel van het licht blokkeert. Het licht is gedempt maar niet helemaal verdwenen in de halfschaduw. (Bron: Lumen leren)