Home » Referentie » Geesteswetenschappen » Geschiedenis » Waarom hadden historische iconen één hand in hun jasje?
Pose

Waarom hadden historische iconen één hand in hun jasje?

Portretschilderen is een schildergenre waarvan het doel is om een ​​specifiek menselijk onderwerp weer te geven. Portretschilderen kan ook verwijzen naar het voltooide geschilderde portret. Maar wist je waarom historische iconen op hun portret één hand in hun jas hebben?

Deftige mannen die met één hand in hun jassen rusten, brengen kalmte en goede opvoeding over. Dit wordt ook gedaan om vertrouwen en een hoger niveau van karakter over te brengen.

De beroemde selfie-pose

Als je door portretten en foto's van beroemde mannen uit de 18e en 19e eeuw kijkt, zul je merken dat veel van hen dezelfde ietwat onnatuurlijk ogende pose hebben. Ze zitten of staan ​​met één hand in de voorkant van hun jassen.

Als je naar portretten en foto's van beroemde mannen uit de 18e en 19e eeuw kijkt, zul je merken dat velen dezelfde ietwat onnatuurlijke pose hebben. Ze zitten of staan, met één hand in de voorkant van hun jasje.

De hand-in-vest-houding bracht kalme zekerheid en verheven karakter over door één hand in het bovenkledingstuk te plaatsen.

Dit gebaar dateert uit de klassieke tijd in de 6e eeuw voor Christus. spreken met beide handen buiten tunieken werd als onbeleefd beschouwd, vooral bij het uitvoeren van politieke activiteiten.

Het is ook geen geheime maçonnieke code of een verwijzing naar een Illuminati-ritueel. Het gebruik dateert van veel verder dan de 1700e eeuw. Volgens Vandaag kwam ik erachter, vonden sommige maatschappelijke kringen in het oude Griekenland het onbeleefd om met je handen buiten je kleding te praten. Als gevolg hiervan beeldden standbeelden uit de zesde eeuw voor Christus beroemde redenaars zoals Solon af met hun handen in hun mantels. (Bron: Reader's Digest)

Wie begon de Trendy Pose? 

Het dateert uit het oude Griekenland toen de beroemde redenaar Aeschines beweerde dat het beperken van de handbeweging de juiste manier was om in het openbaar te spreken.

De rage bereikte een hoogtepunt toen verschillende portretten van Napoleon Bonaparte door beroemde kunstenaars zoals Jean-Auguste-Dominique Ingres, Jacques-Louis David en Hippolyte Delaroche in omloop kwamen. Het hand-in-vest-gebaar werd in die tijd populair in Europese en Amerikaanse portretten.

De oude Grieken wisten niet dat hun nalatenschap nog 24 eeuwen zou voortleven. In de 18e eeuw begonnen kunstenaars voor inspiratie naar de oudheid te kijken. Ze ontdekten standbeelden van beroemde sprekers die poseerden met hun handen in hun mantels. Portrettisten begonnen onderwerpen in een vergelijkbare pose af te schilderen, in de overtuiging dat het een nobele, rustige houding en goede opvoeding uitstraalde.

De trend zette zich voort met de uitvinding van de fotografie in het begin van de negentiende eeuw. Van de Amerikaanse president Franklin Pierce tot de auteur van het Communistisch Manifest Karl Marx, belangrijke historische figuren werden gefotografeerd met losgeknoopte jasjes en verborgen handen. Pas aan het eind van de 1800e eeuw begon de populariteit van de pose af te nemen. Zelfs daarna verscheen het van tijd tot tijd op foto's; Joseph Stalin nam het standpunt in op een foto uit 1948.

Vanwege zijn waardige reputatie en zijn uitstekende manier van stilzitten tijdens de lange sluitertijden van vroege fotografie, werd de pose een portretcliché met de komst van fotografie. (Bron: Reader's Digest)

Laat een bericht achter