Filmbeoordelingssystemen van de Motion Picture Association zijn essentieel om te weten voor wie de film bedoeld was. Beoordelingscategorieën omvatten; Nominaal G, Nominaal PG, Nominaal PG-13, Nominaal R, en Rated X. Maar wist je dat Twister, een rampenfilm die in 1996 werd uitgebracht, mensen van alle leeftijden probeerde aan te spreken, maar toch als PG-13 werd geplaatst?
Twister, een film die in 1996 werd uitgebracht, kreeg de classificatie PG-13 vanwege de intense weergave van zeer slecht weer. De vereniging was van mening dat kinderen onder de tien misschien te bang zijn om naar deze film te kijken.
Het plot en de productie van de Twister-film
Twister is een Amerikaanse epische rampenfilm uit 1996, geregisseerd door Jan de Bont en gebaseerd op een scenario geschreven door Michael Crichton en Anne-Marie Martin. Het werd geproduceerd door Crichton, Kathleen Kennedy en Ian Bryce, met uitvoerende producenten Steven Spielberg, Walter Parkes, Laurie MacDonald en Gerald R. Molen.
Helen Hunt, Bill Paxton, Jami Gertz, Cary Elwes en Philip Seymour Hoffman schitteren als een groep levenslustige stormjagers die een tornado-onderzoeksapparaat proberen in te zetten tijdens een ernstige tornado-uitbraak in Oklahoma. (Bron: Koko Nieuws 5)
De film is gericht op drie personages. Dr. Melissa Reeves, Jo en Bill Harding. Jo en Bill zijn een gescheiden koppel dat geobsedeerd is door meteorologie en met hun hoofd in de wolken, vooral wanneer ze zich snel tegen de klok in draaien.
Bills nieuwe liefde, Melissa, is een sekstherapeute die geen zin heeft om met je vrachtwagen frontaal in een tornado te rijden. De eerste tien minuten worden besteed aan het vaststellen van hun situatie. Daarna zien we trechterjagers, sommige enthousiast en sommige gewoon meegaand, de ene Twister na de andere volgen terwijl ze proberen hun nieuwste tornado-onderzoeksapparaat en hun moeilijke relaties van de grond te krijgen.
Twister levert de typische formule voor rampenfilms: klein plot en grote actie. Voeg wat hightech visuele en geluidseffecten toe waar in de vroege jaren 1970 niet eens aan werd gedacht, en je hebt meer een leuk huis dan een film. (Bron: Oudervoorbeelden)
De film had een brutowinst van ongeveer $ 495 miljoen wereldwijd, waarmee het de op een na meest winstgevende film van 1996 is, met naar schatting 54.7 miljoen verkochte tickets in de Verenigde Staten. Critici gaven het gemengde tot positieve recensies, waarbij sommigen de visuele effecten en het geluidsontwerp prezen en anderen het scenario bekritiseerden. De film werd genomineerd voor Academy Awards voor beste visuele effecten en geluid, maar verloor van Independence Day en The English Patient. (Bron: Box Office Mojo)
Waarom werd het beoordeeld als PG-13?
Deze film probeert mensen van alle leeftijden aan te spreken, maar door de extreme weersomstandigheden kunnen sommige jonge kinderen dekking zoeken als er een briesje door hun slaapkamerraam waait.
De film bevatte echter onnodig grof taalgebruik, wat nog zorgwekkender is voor jonge en volwassen kijkers. Er moet een andere manier zijn om woede en angst te uiten zonder elke andere zin te vloeken.
Een ander ding is dat Dr. Melissa Reeves' baan vereist dat ze te allen tijde en op alle plaatsen intieme gedetailleerde seksuele gesprekken voert, zoals op haar mobiele telefoon terwijl het voertuig de Zone binnen wordt gezogen.
Hoewel de plots van die overlevingsfilms uit het disco-tijdperk even slecht waren, hadden ze meestal een grote cast met enkele beroemde gezichten. Deze is niet veel verbeterd op het gebied van script of aantrekkingskracht van beroemdheden. Dat betekent dat we nog steeds wachten op het magische moment waarop alle elementen samenkomen om een goed verhaal te creëren met een afbeelding van vernietiging. Als dat gebeurt, hebben we een rampenfilm met een nieuwe wending. (Bron: Oudervoorbeelden)