Paul Deschanel was tweemaal voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden, van 1898 tot 1902 en vervolgens van 1912 tot 1920. Hij was de eerste persoon zonder voorafgaande ministeriële ervaring die tot president van de republiek werd gekozen. Maar wist je dat hij in 1920 uit een raam viel?
De Franse president Paul Deschanel viel in 1920 uit het raam van zijn slaapcompartiment. Toen werd hij gespot terwijl hij in het donker in zijn pyjama rondliep en zich uitriep tot president van Frankrijk.
De ongebruikelijke president, Paul Deschanel
In 1855 werd Paul Deschanel geboren in Brussel. Zijn ouders waren Frankrijk ontvlucht naar België vanwege binnenlandse politieke onrust. Deschanel begon literaire studies voordat hij zijn vader in de politiek volgde.
De taak van een politicus was toen meer dan verdragen ondertekenen en handen schudden. De 30-jarige plaatsvervanger aarzelde niet om Georges Clemenceau, de toekomstige president, te beschuldigen van betrokkenheid bij de Panama-affaire, een corruptieschandaal dat in de jaren 1890 tot wijdverbreide verontwaardiging leidde. Clemenceau en Deschanel streden in een zwaardduel om het misverstand uit de wereld te helpen.
Ondanks het verlies van het duel zonder noemenswaardige verwondingen behalve zijn eer, stelde Deschanel zich kandidaat voor het presidentschap en werd hij verkozen in 1920.
Deschanel was twee termijnen voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden. Toen hij tot president van de republiek werd gekozen, was hij de eerste persoon zonder voorafgaande ministeriële ervaring die die functie bereikte. Zijn korte ambtstermijn werd gekenmerkt door ministeriële instabiliteit en verslechterende gezondheid, waardoor hij na slechts zeven maanden moest aftreden. (Bron: Hoed van de verhalenverteller)
Paul Deschanel en zijn verslechterende gezondheid
Het vreemde gedrag van Deschanel begon zorgen te baren. Hij hield een toespraak in Nice, Frankrijk, waarop hij met gejuich en gejuich werd ontvangen. Deschanel was zo blij dat hij besloot zijn publiek meer van hetzelfde te bieden, dus herhaalde hij de toespraak letterlijk.
Nadat hij een boeket had gekregen van een groep schoolmeisjes, gooide hij de bloemen naar hen terug. Er waren ook ongefundeerde geruchten dat Deschanel de Britse ambassadeur naakt zou ontvangen, met uitzondering van de Franse sjerp bij een andere gelegenheid toen hij een ceremonieel bezoek bracht. Andere verhalen zeiden dat hij in een park in bomen klom en half gekleed een meer in waadde.
Hij viel in mei rond middernacht uit het raam van zijn coupé tijdens een treinreis. In zijn pyjama trof de president uiteindelijk medewerkers aan die hem niet kenden, maar zijn wonden verzorgden en hem een onderkomen gaven. De vrouw van een van de arbeiders die Paul ontdekte, leek te merken dat ze een unieke bezoeker hadden omdat zijn voeten schoon waren.
Andere incidenten zijn onder meer dat hij met agenten in een park praatte terwijl hij obsessief in een nabijgelegen boom klom of zonder waarschuwing een halfnaakte duik in een meer nam, wat feitelijk kon zijn of gewoon verzonnen in papieren die Deschanel's mentale toestand beschrijven. Dag na dag ging de gezondheid van de president langzaam maar gestaag achteruit. Eindelijk, na zeven maanden en drie dagen in functie, nam hij in september 1920 ontslag.
Na een paar maanden herstelde hij goed en keerde hij terug naar politieke taken, zij het op een lagere schaal. Er werden echter geen andere incidenten ooit gedocumenteerd. Het is tenslotte een uitstekend vergelijkingspunt om dingen in context te plaatsen: Presidenten namen vroeger ontslag omdat hun geestelijke gezondheid verslechterde. We kiezen nu de meest krankzinnige mensen. (Bron: Hoed van de verhalenverteller)