Home » Uncategorized » Julius Chambers, een journalist van de New York Tribune, had zich in 1872 verplicht tot een asiel. Zijn verslag leidde tot de vrijlating van 12 patiënten die niet geestelijk ziek waren.

Julius Chambers, een journalist van de New York Tribune, had zich in 1872 verplicht tot een asiel. Zijn verslag leidde tot de vrijlating van 12 patiënten die niet geestelijk ziek waren.

Julius Chambers was een Amerikaanse auteur, redacteur, journalist, schrijver van reisverhalen en antipsychiatrisch-misbruikactivist. Wist je hoe Julius Chambers de wetten veranderde die van toepassing waren op gestichten? 

In 1872 werd journalist Julius Chambers van de New York Tribune opgenomen in een asiel. Zijn verslag resulteerde in de vrijlating van 12 patiënten die niet geestesziek waren, een reorganisatie van het personeel en een verandering in de waanzinwetten.

Het leven en werk van Julius Chambers

Julius Chambers werd geboren op 21 november 1850 in Bellefontaine, Ohio, als zoon van Joseph en Sarabella Chambers. Toen hij nog maar elf jaar oud was, begon hij te werken als een drukker in het krantenbureau van zijn oom, de Bellefontaine Republikein. 

Hij ging eerst naar de Ohio Wesleyan University en later naar de Cornell University, waar hij in 1870 afstudeerde. In december 1881 werd hij benoemd tot procureur-generaal tijdens zijn studie aan de Columbia College Law School in New York City. (Bron: Wiki-muur)

Julius Chambers over geografische ontdekking

Op 4 juni 1872 ontdekte Chambers tijdens ziekteverlof Elk Lake naast Lake Itasca in Clearwater County, Minnesota, in het Lake District van Noordwest-Minnesota. Hij verklaarde dat het de ultieme bron van de Mississippi is.

Voor deze ontdekking werd hij benoemd tot Fellow van de Royal Geographical Society. Dit resulteerde in een reeks krantenartikelen en de publicatie van het boek The Mississippi River and Its Wonderful Valley. (Bron: Wiki-muur)

Het werk van Julius Chamber bij onderzoeksjournalistiek

Later dat jaar ging hij weer aan het werk en voerde een journalistiek onderzoek uit naar Bloomingdale Asylum, nadat hij zich had ingezet met de hulp van enkele van zijn vrienden en de stadsredacteur. Zijn doel was om informatie te verzamelen over vermeende mishandeling van gevangenen. Na tien dagen lieten zijn projectmedewerkers hem vrij. 

De publicatie van artikelen en verslagen van de ervaring in de Tribune resulteerde in de vrijlating van twaalf patiënten die niet geestesziek waren, een reorganisatie van het personeel en de administratie van de instelling en, uiteindelijk, een verandering in de waanzinwetten.

Dit resulteerde uiteindelijk in het boek Een gekke wereld en zijn mensen. Chambers werd regelmatig uitgenodigd om te spreken over de rechten van geesteszieken en de noodzaak van goede voorzieningen voor hun huisvesting, zorg en behandeling vanaf dit punt. (Bron: Wiki-muur)

Julius Chambers over New York Herald en New York World

Chambers trad in 1873 toe tot de staf van de New York Herald en werkte gedurende zijn vijftien jaar daar op bijna elke redactie. Zijn hoofdredacteur stuurde hem in 1887 naar Parijs om de Paris Herald te lanceren.

Op uitnodiging van Joseph Pulitzer werd Chambers in 1889 hoofdredacteur van de New York World, een functie die hij tot 1891 bekleedde.

Pulitzer, Chambers en anderen werden in 1890 aangeklaagd wegens postume criminele smaad tegen Alexander T. Stewart, waarbij ze hem beschuldigden van een duistere en geheime misdaad, gasten uitnodigden om zijn minnaressen aan zijn tafel te ontmoeten en een piraat van de droge goederenoceaan waren.

Vanaf 1904 schreef Chambers een column voor de Brooklyn Daily Eagle genaamd Wandelingen en gesprekken, die hij de rest van zijn leven bleef schrijven. Van 1903 tot 1904 doceerde hij journalistiek aan de Cornell University en in 1910 doceerde hij aan de New York University. (Bron: Wiki-muur

Afbeelding van Blogspot

Laat een bericht achter