Het Parthenon is een prachtige marmeren tempel gebouwd tussen 447 en 432 voor Christus. tijdens de gouden eeuw van het Griekse rijk Het Parthenon, gewijd aan de Griekse godin Athena, staat hoog op de Akropolis van Athene, een complex van tempels. Maar wist je dat de ruïnes niet natuurlijk zijn ontstaan?
Meer dan 2000 jaar lang bleef het Parthenon in Athene grotendeels intact. De zwaar beschadigde ruïnes die we vandaag zien, waren het gevolg van een enorme explosie in 1687, niet van natuurlijke krachten of het verstrijken van de tijd.
Het centrum van een machtige staat
Het Parthenon was het centrum van het religieuze leven in Athene, de machtige Griekse stadstaat die de Delische Bond regeerde. De Delische Bond was een samenwerkingsverband van Griekse stadstaten, opgericht in 478 voor Christus. om de mogelijkheid van een aanval door het Perzische rijk of andere vijanden te dwarsbomen. Tijdens de invasies van de Perzische oorlogen
De beroemde Griekse staatsman Pericles ontwierp en bouwde het Parthenon als een tempel voor Athena, de godin van wijsheid, kunst, literatuur en oorlog. Toch was het misschien niet de eerste poging om de godheid te huisvesten.
Op de plaats van het huidige Parthenon stond ooit een eerdere structuur die bekend staat als het Oudere Parthenon of Pre-Parthenon. Veel historici geloven dat het oudere Parthenon rond 480 voor Christus werd gebouwd. Hoewel sommige experts deze theorie betwisten toen het Perzische rijk Athene aanviel en de Akropolis vernietigde. (Bron: Geschiedenis)
De verbazingwekkende beelden van het Parthenon
De structuur was versierd met marmeren sculpturen met scènes uit de Atheense cultus en mythologie. De architecturale sculptuur is ingedeeld in drie typen. Binnen in de zuilengalerijen liep de fries, in laag reliëf gebeeldhouwd, hoog langs alle vier de zijden van het gebouw. De metopen, hoogreliëfsnijwerken, werden op hetzelfde niveau geplaatst als de fries boven de architraaf die de kolommen aan de buitenkant van de tempel overstijgt. De driehoekige gevels aan elk uiteinde waren gevuld met frontonsculpturen die in de ronde waren uitgehouwen.
Ondanks enkele wijzigingen bleef de structuur tot in de zeventiende eeuw grotendeels intact. De vroege christenen veranderden de tempel in een kerk en voegden een apsis toe aan de oostkant. De sculpturen die de geboorte van Athena uitbeelden, werden in die tijd hoogstwaarschijnlijk van het oostelijke fronton verwijderd en veel van de metopen waren onleesbaar gemaakt.
Het Parthenon deed dienst als kerk totdat de Ottomaanse Turken Athene in de vijftiende eeuw veroverden toen het werd omgebouwd tot een moskee. Tijdens de Venetiaanse belegering van de Akropolis in 1687 gebruikten de verdedigende Turken het Parthenon als opslagplaats voor buskruit dat ontstoken was door het Venetiaanse bombardement. De explosie blies het hart van het gebouw uit en vernielde het dak, delen van de muren en de zuilengalerij.
De Venetianen veroverden met succes de Akropolis, maar slechts voor een jaar. Toen het hefwerktuig brak tijdens een poging om sculpturen van het westelijke fronton te verwijderen, vielen de sculpturen en werden verpletterd. Veel van de in 1687 vernietigde sculpturen zijn nu alleen bekend van tekeningen die in 1674 zijn gemaakt door een kunstenaar die hoogstwaarschijnlijk wordt geïdentificeerd als Jacques Carrey. (Bron: Geschiedenis)
Afbeelding van Brits