Home » Wetenschap » Wetenschappers in Australië bestudeerden vogels en rustten ze uit met volgharnassen. Een groep eksters hielp elkaar de harnassen uit te doen.
Magpies

Wetenschappers in Australië bestudeerden vogels en rustten ze uit met volgharnassen. Een groep eksters hielp elkaar de harnassen uit te doen.

Eksters behoren tot de familie der vogels Corvidae. Net als andere familieleden worden ze vaak beschouwd als slimme wezens. De Euraziatische ekster wordt bijvoorbeeld beschouwd als een van de intelligentste wezens op aarde. Het is een van de weinige niet-zoogdiersoorten die zichzelf in een spiegeltest kan herkennen. Maar hoe is een groep eksters onderzoekers te slim af geweest?

Wetenschappers die vogels in Australië bestudeerden, bonden ze vast met volgharnassen en de vogels hielpen elkaar bij het verwijderen van de riemen.

Het magneetharnas

Het harnas had ook een uniek kenmerk. Het had een sluiting van een millimeter lang die automatisch openging als de vogel in de buurt van een magneet kwam, waardoor het harnas loskwam. De onderzoekers waren van plan magneten te installeren bij voerstations, zodat de magneet het harnas zou losmaken als een vogel op het station landde. Nadat de vogel was weggevlogen, konden de onderzoekers het volgapparaat ophalen en de geregistreerde gegevens bekijken.

Ze kozen de Australische ekster voor hun eerste proef. Eksters zijn ongeveer 36 tot 44 cm lang en wegen ongeveer 300 gram, waardoor ze ongeveer even groot zijn als duiven.

De onderzoekers zetten voerstations op in een gebied waar een groep eksters woonde. Na zes weken plaatsten ze zachte netvallen op de voerstations en vingen ze vijf eksters voor hun proef.

De vogels waren uitgerust met GPS-harnassen en hadden identificatiebanden aan hun poten. Daarna werden ze vrijgelaten.

De onderzoekers zagen vrijwel onmiddellijk een van de vogels aan de lijn pikken. Twee niet-gevangen vogels naderden de eerste vogel en pikten aan het harnas. Binnen een half uur ontdekte een van de "assistentvogels" de magnetische sluiting en knipte deze met zijn snavel. Het harnas was losgekomen. (Bron: Lesgeven aan nieuws voor kinderen)

Elkaar helpen

Volgens de onderzoekers hielp een andere ekster bij het verwijderen van het harnas van een andere ekster. Ze zagen in totaal vier vogels uit hun harnas worden geholpen. Op de vierde dag waren alle harnassen verwijderd.

Het falen van hun harnassen stelde de onderzoekers teleur. Maar ze erkenden dat ze twee belangrijke feiten over eksters hadden ontdekt.

Een daarvan is dat de eksters uitdagende taken kunnen uitvoeren, zoals bepalen hoe de harnassen moeten worden verwijderd. De tweede les was dat talloze andere vogels een vogel hielpen waarvan ze dachten dat hij in nood was.

Veel vogels die in groepen leven, werken samen aan taken zoals jagen of het grootbrengen van hun jongen ten behoeve van de hele groep. Deze vogels deden het echter belangeloos. Hoewel het geen persoonlijk voordeel had van het nobele gebaar, hielp de ene vogel de andere.

Volgens de experts moeten mensen die nieuwe monitoringsystemen voor vogels ontwikkelen, onthouden dat sommige vogels samenwerken om problemen op te lossen. (Bron: Lesgeven aan nieuws voor kinderen)

De eksters redden

Tot nu toe zijn de meeste gevolgde vogelsoorten, zoals watervogels en roofvogels, niet erg vriendelijk geweest of werden ze niet beschouwd als cognitieve probleemoplossers. We hadden nooit gedacht dat de eksters de tracker zouden zien als een parasiet die verwijderd moet worden.

Het volgen van eksters is van cruciaal belang voor instandhoudingsinspanningen, aangezien deze vogels gevoelig zijn voor de toenemende frequentie en intensiteit van hittegolven door klimaatverandering.

Volgens een studie kan het overlevingspercentage van eksterkuikens in hittegolven zo laag zijn als 10%.

Ze ontdekten ook dat hogere temperaturen het cognitieve vermogen voor taken als foerageren verminderden. In een voortdurend opwarmend klimaat kan coöperatief gedrag nog belangrijker worden. (Bron: ABC News)

Afbeelding van Phys.Org

Laat een bericht achter