Timur, ook bekend als Amir Timur of Tamerlane en later als Timur Gurkin, was een Turks-Mongoolse veroveraar en de stichter van het Timuridische rijk in Perzië en Centraal-Azië. Hij was ook de eerste heerser van de Timuridische dynastie. Maar wist u waarom Timur opdracht gaf tot het bloedbad van meer dan 100,000 inwoners van Isfahan?
Isfahan gaf zich onmiddellijk over aan Timur, de Turks-Mongoolse veroveraar, en werd met genade behandeld. De stad vermoordde vervolgens de belastinginner van Timur en zijn soldaten. Als vergelding beval Timur het bloedbad van meer dan 100,000 stadsbewoners en richtte tientallen stapels van hun hoofden op.
Timur, de veroveraar Timur
Amir Timur werd geboren op 9 april 1336 in Kesh, een stad ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Samarkand. Timur beweerde een afstammeling te zijn van Tumbinai Setsen, een mannelijke voorouder die hij deelde met Genghis Khan via zijn vader, een mindere leider van de Barlas-stam.
Timur wordt beschreven als lang en krachtig, met een groot hoofd en een breed voorhoofd. Zijn huid was rossig en bleek en hij droeg een volle baard.
Timur raakte gewond door pijlen tijdens het stelen van schapen toen hij in de twintig was, waardoor hij de rest van zijn leven kreupel aan zijn rechterbeen en stijf aan zijn rechterarm bleef, aldus de biograaf Sharaf ad-Din. Als gevolg hiervan is zijn Perzische naam Timur-i lang of Temur de lamme.
Zijn kreupelheid leek hem niet te vertragen, en op 35-jarige leeftijd had hij de controle over alle landen die Chagatai's erfgoed vormden. Hij maakte Samarkand tot zijn hoofdstad nadat hij in Balkh tot soeverein was uitgeroepen.
Timur heeft nooit leren lezen of schrijven, maar hij sprak twee of drie talen, waaronder Turks en Perzisch, en liet tijdens het eten geschiedenisboeken voorlezen.
Hij wordt beschreven als een intelligente man die van kunst houdt, met name architectuur en tuinieren. Hij speelde graag schaak en vond een complexer spel uit dat tweemaal het standaard aantal stukken op een bord van 110 vierkanten gebruikt. Dit spel staat nu bekend als Tamerlane Chess. (Bron: The Silk Road)
Timur's rijk
Timur erfde een regelsysteem dat hij toepaste op nomadische en gevestigde bevolkingsgroepen. Timur waardeerde de controle en het gebruik van gevestigde bevolkingsgroepen veel meer dan Dzjengis Khan.
Timur begon al vroeg in zijn carrière de bijnaam Sahib Qiran te gebruiken en symboliseerde het met drie cirkels die een driehoek vormden. De term, afgeleid van astrologie, vertaalt zich als Lord of the Fortunate Conjunction. Dit weerspiegelde de wens van Timur om niet alleen leiders, nomaden en gevestigde bevolkingsgroepen in evenwicht te brengen, maar ze ook te integreren in een dynamisch institutioneel systeem. (Bron: The Silk Road)
Timur's militaire dapperheid
Het leger van Timur won de grote slag om Kanduzcha op 18 juni 1391 en op 28 juli 1402 leidde Timur zijn mannen naar de overwinning tegen het Ottomaanse leger in Ankara. Het leger van Timur was verdeeld in tumen, militaire eenheden van elk 10,000 man.
Het leger stond niet alleen bekend om zijn wreedheid en geweld, maar ook om zijn diversiteit. Het omvatte zowel soldaten uit het hart van Timur als nieuw veroverde landen en werd door hedendaagse bronnen beschreven als een enorme conglomeraat van verschillende mensen; nomadische groepen en gevestigde bevolkingsgroepen; Moslims en christenen, Moghuls en Anatoliërs, en verschillende etniciteiten zoals Turken, Arabieren, Tadzjieken, Georgiërs, Perzen en Indiërs. De Barlas en Jalayir waren twee van de meest loyale stammen van Timur. (Bron: The Silk Road)
Afbeelding van Oezbekistan