Norman's Cay
Aan het eind van de jaren zeventig begon de samenwerking tussen Lehder en Jung uiteen te lopen, als gevolg van een combinatie van Lehder's grootheidswaanzin en zijn geheime plannen om een persoonlijk Bahamiaans eiland veilig te stellen als een universeel hoofdkwartier voor zijn operaties.
Dat eiland was Norman's Cay, dat op dat moment bestond uit een jachthaven, een jachtclub, ongeveer 100 privéwoningen en een landingsbaan. In 1978 begon Lehder onroerend goed op te kopen en de bewoners van het eiland lastig te vallen en te bedreigen; op een gegeven moment werd een jacht gevonden dat voor de kust dreef met het lijk van een van zijn eigenaren aan boord. Lehder heeft naar schatting in totaal $ 4.5 miljoen op het eiland uitgegeven.
Toen Lehder de lokale bevolking betaalde of dwong te vertrekken en de totale controle over het eiland begon over te nemen, werd Norman's Cay zijn wetteloze privé-leengoed. Tegen die tijd had hij Jung uit de operatie gedwongen en zou de internationale criminele financier Robert Vesco een partner zijn geworden. Jung gebruikte zijn eerdere connecties om een meer bescheiden lijn van onafhankelijke smokkel voor Pablo Escobar aan te pakken en bleef uit Lehder's weg.
Van 1978 tot 1982 was de Cay het belangrijkste knooppunt van drugssmokkel in de Caraïben, en een tropische schuilplaats en speeltuin voor Lehder en medewerkers. Ze vlogen cocaïne uit Colombia met allerlei soorten vliegtuigen die volledig geladen op de landingsbaan konden landen, laadden het opnieuw in verschillende kleine vliegtuigen en verspreidden het vervolgens naar locaties in Georgia, Florida en de Carolina. Lehder werd verondersteld 1 kilo te hebben ontvangen van elke 4 die door Norman's Cay werd vervoerd. Verder lezen (7 minuten lezen)