De Volkswagen Group is een Duitse autofabrikant gevestigd in Wolfsburg, Nedersaksen, Duitsland. Het bedrijf is opgericht in 1937 en staat bekend om zijn iconische Kever. Maar ken je het verhaal van de Rode Terreur?
In 1963 werd een Volkswagen Kever de eerste auto die Antarctica bereikte. Het werd door gebruikers "Red Terror" genoemd vanwege zijn vermogen om temperaturen tot -50°C en windstoten tot 150 km/u te doorstaan.
Hoe heeft een Volkswagen-kever Antarctica veroverd?
Met de steun van de Australian National Antarctic Research Expeditions (ANARE) werd de bescheiden Volkswagen Beetle in 1963 de eerste productieauto die Antarctica verkende.
De auto, Antarctica 1 genaamd en robijnrood geverfd om op te vallen in de sneeuw, werd gratis geschonken door de marketingafdeling van Volkswagen, die wilde pronken met de capaciteiten van het voertuig in alle weersomstandigheden.
Het speelde toen in een commerciële campagne, compleet met geïnteresseerde pinguïns, die reclame maakten voor zijn weliswaar uitstekende weersbestendigheid.
Antarctica 1 werd per ijsbreker vervoerd naar het afgelegen Mawson Station van ANARE, waar het een jaar lang concurreerde met hondenteams en zwaardere rupsvoertuigen zoals de Snowtrac.
Onderworpen aan verstikkende sneeuw, bittere kou van -52 ° C en een wind van 200 km/u, bleek het uitstekend te zijn om rond het station te rennen en korte traverses van het ijsgebonden land. Luchtgekoeld, het bevroor nooit; goed afgesloten, het was immuun voor stuifsneeuw. De wetenschappers noemden het hun Rode Terreur.
Australische Volkswagens kennen: de definitieve geschiedenis van de Volkswagen in Australië.
De auto, uitgerust met sneeuwkettingen, kon alles doen, van het slepen van skiërs naar de recreatiefaciliteit Rumdoodle tot het drie of vier kilometer op het zee-ijs rijden van glaciologen om de dikte ervan te testen.
Winden tot 100 mph werden beschreven als het binnenstebuiten keren van de deuren, het negeren van de controlestangen van de deuren en het meer dan eens vouwen van de deuren tegen de voorwieldoppen. De Bug, die gemakkelijk uit diepe driften kon worden getild, gaf een zeer goede service met een minimum aan zorgen voor het mechanische gedeelte, dat hem alleen maar hoefde te onderhouden en regelmatig benzine te geven.
Antarctica 1 keerde na een jaar dienst terug naar Australië en won de 1964 BP Rally met slechts kleine reparaties. Ondertussen verving ANARE het door een vergelijkbare Volkswagen uit 1964 genaamd Antartica 2. (Bron: Petrolisch)
De tweede kever genaamd Antarctica 2
Eind 1963 zou de oranje auto zijn gekozen en winterklaar gemaakt, klaar voor verzending naar Mawson in februari. Als gevolg hiervan was het een Australisch model uit 1963 en leek het op de rode auto uit 1962, afgezien van de kleur en het ontbreken van een Wolfsburg-embleem op de motorkap.
Na minder dan een jaar dienst werd de auto gecompromitteerd toen door sneeuwstormen aangedreven sneeuwbanken erin slaagden het carter binnen te dringen. De Volkswagen had tijdens een meerdaagse storm buiten geparkeerd gestaan. Pogingen om de motor opnieuw te starten resulteerden in oliegebrek en lagerschade, waardoor deze onbruikbaar werd.
De auto moest worden achtergelaten waar hij tot stilstand was gekomen en bracht de winter door onder de sneeuw. Het werd pas in de lente ontdekt en weggesleept, waarna het terug naar de werkplaatsen van Mawson werd gesleept. (Bron: Petrolisch)