Amerikaanse Founding Father en een van de ondertekenaars van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, William Whipple, vertegenwoordigde New Hampshire als lid van het Continentale Congres van 1776 tot 1779. Maar wist u dat Whipple ook een van de eerste mensen was die zijn eigen slaaf?
Een van de 56 ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring, William Whipple, geloofde dat men niet tegelijkertijd voor vrijheid kon vechten en een ander in slavernij kon houden; hij bevrijdde zijn slaaf na het ondertekenen van de verklaring.
De politieke carrière van William Whipple
In 1775 ontbond New Hampshire de Britse koninklijke staat en leidde een Huis van Afgevaardigden en een Uitvoerende Raad die gezamenlijk werden opgevat als een Provinciaal Congres. Whipple werd geselecteerd om Portsmouth te vertegenwoordigen. Hij werd lid van het Comité van Veiligheid.
Een aanbeveling is daarheen gegaan voor het opvoeden van enkele regimenten zwarten. Dit zal, denk ik, een basis leggen voor de emancipatie van die ellendelingen in dat land. Ik hoop dat het het middel zal zijn om de zegeningen van vrijheid uit te delen aan de hele mensheid in Amerika.
Willem Whipple
Whipple werd vervolgens verkozen tot lid van het Continentale Congres en hij ondertekende de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten. Hij was de achterneef van mede-ondertekenaar Stephen Hopkins. In januari 1776 schreef Whipple om ondertekenaar Josiah Bartlett te associëren met het aanstaande patroon:
Dit jaar is mijn vriend groots met machtige evenementen. Niets minder dan het lot van Amerika hangt af van de deugdzaamheid van haar zonen. Als ze niet integer genoeg zijn om de meest Glorieuze Zaak te ondersteunen waar mensen ooit mee bezig waren, verdienen ze de zegeningen van vrijheid niet.
Willem Whipple
(Bron: Afstammelingen van de ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring)
De militaire carrière van William Whipple
Het Provinciaal Congres van New Hampshire bood Whipple in 1777 zijn belangrijkste taak aan. In Saratoga werd hij geplaatst in opdracht van een compagnie bestaande uit vier militieregimenten. Whipple hield toezicht op het regiment van Bellow, het regiment van Chase, het bedrijf van Moore en het bedrijf van Welch.
Als resultaat van hun verdienstelijk optreden in de Slag bij Saratoga, werden Whipple en kolonel James Wilkinson eigenhandig uitgekozen door generaal-majoor Horatio Gates om de voorwaarden voor capitulatie te bepalen met twee vertegenwoordigers van generaal John Burgoyne. Whipple ondertekende toen de Conventie van Saratoga, de praktische afwijzing van generaal Burgoyne en zijn legers.
Whipple werd vervolgens geselecteerd en verschillende andere officieren om Burgoyne en zijn leger terug te escorteren naar Winter Hill, Somerville, Massachusetts. Whipple gaf het nieuws van de overwinning in Saratoga door aan kapitein John Paul Jones, die rapporteerde aan Benjamin Franklin, die op dat moment in Parijs was.
Het nieuws over het vastgestelde succes was van toepassing op Franklin tijdens de alliantieonderhandelingen met de Fransen. In 1778 volgde Whipple zijn commandant, generaal John Sullivan, naar de Battle of Rhode Island, waar hij toezicht hield op Evans' regiment, Peabody's regiment en Langdon's light horse regiment. (Bron: Afstammelingen van de ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring)
De dood van William Whipple
Toen de oorlog voorbij was, werd Whipple aangesteld als assistent-rechter van het Superior Court van New Hampshire.
Helaas had hij daarvoor al jaren hartproblemen. Hij stierf in november 1785, terwijl hij op weg was naar de rechtbank terwijl hij flauwviel bovenop zijn paard. (Bron: Bewegwijzering)