Regenwouden zijn essentieel voor het menselijk leven en dit komt omdat ze de belangrijkste zuurstofbron voor onze planeet zijn. Maar door constant misbruik door de mensheid met activiteiten als illegale houtkap en ontbossing, wordt ons klimaat ernstig aangetast. Dus je vraagt je misschien af, hoe heeft een bosje sinaasappelschillen een heel regenwoud gered?
In 1997 dumpte Del Oro, een sapbedrijf, ongeveer 12,000 ton sinaasappelschillen op een kaal land in het Nationale Park van Costa Rica. 16 jaar later veranderde de ruimte in een weelderig bos vol wijnstokken en ander groen.
Was dit een ongeluk?
In tegenstelling tot wat mensen misschien denken, was dit geen toeval. In feite was er heel goed over nagedacht. (Bron: Science Alert)
In 1997 gingen twee ecologen van de Universiteit van Pennsylvania en Del Oro, een nieuw fruitsapbedrijf uit Costa Rica, een samenwerking aan voor een experimenteel project. Het bedrijf bezat een stuk land dat vlak bij de grens van het Guanacaste Conservation Area lag. In ruil voor meer ruimte tekende Del Oro een deal om hun landbouwafval op sommige plekken in het park te mogen dumpen. (Bron: Bored Panda)
Del Oro gebruikte geen chemicaliën of insecticiden op hun producten en de overeenkomst stond de verwijdering van slechts een bepaald soort landbouwafval toe: sinaasappelschillen en pulp. (Bron: Bored Panda)
Het afval was alleen bedoeld om te worden gestort op grond met een slechte kwaliteit, en zal nauwlettend worden gevolgd door het afvalsysteembeheer van het bedrijf. (Bron: Bored Panda)
Wat was de reactie van de burger op deze deal?
Niet iedereen was tevreden met de regeling. Del Oro's rivaal, TicoFrut, klaagde het bedrijf aan wegens dumping gevaarlijk afval van rottende schillen die tonnen vliegen aantrekken. Blijkt dat TicoFrut problemen had met hun afvalbeheersysteem en gedwongen was om hun eigen verwerkingsfaciliteit te reviseren. (Bron: Bored Panda)
Wat anderen niet begrepen, is dat deze regeling meer een ecologisch experiment was dan een bedrijf dat probeerde weg te komen met het dumpen van hun afval. (Bron: Bored Panda)
Wat is er met de rechtszaak gebeurd?
Zelfs met empirisch bewijs geleverd door verschillende milieugroeperingen dat het experiment ecologisch veilig was, stopte het Costa Ricaanse Hooggerechtshof de hele studie. (Bron: Bored Panda)
Op dat moment was er al 12,000 ton sinaasappelschillen en pulp op drie hectare land. Toen de rechtbanken het experiment stopzetten, bleven de schillen achter. (Bron: Science Alert)
16 jaar later ...
In 2013 was een afgestudeerde student van Princeton University met de naam Timothy Treuer op zoek naar onderwerpen om over te studeren en kon hij in contact komen met een van de oorspronkelijke auteurs van het onderzoek met het bedrijf Del Oro. Hij besloot een vervolgonderzoek te doen naar de effecten van de schillen die in het nationale park waren achtergebleven. (Bron: Science Alert)
Treuer zei: "Het was zo volledig begroeid met bomen en wijnstokken dat ik niet eens het 7 meter lange bord met felgele letters kon zien dat de plek markeerde die maar een paar meter van de weg verwijderd was:" Ik wist dat we moesten komen. met een aantal echt robuuste statistieken om precies te kwantificeren wat er gebeurde en om deze oogtest te ondersteunen, die op deze plek verscheen en visueel besefte hoe verbluffend het verschil was tussen bevruchte en onbevruchte gebieden. " (Bron: Bored Panda)
Treuer kwam in 2014 terug naar Costa Rica met een volledig team van wetenschappers om het weelderige bos te bestuderen. Een van de belangrijkste observaties was; dat de schillen de bodemkwaliteit van het land volledig hadden veranderd. De grond veranderde van een droge, levenloze toestand in een rijk en leemachtig mengsel. (Bron: Scientific American)
Met het juiste beheer van landbouwafval kunnen er veel van dit soort succesverhalen zijn.