Er zijn wereldwijd ongeveer 398 soorten papegaaien, maar ze kunnen niet allemaal praten. Afrikaanse grijze papegaaien en Amazone-papegaaien hebben meer kans om menselijke spraak na te bootsen dan andere.
In 1933 kocht een persagent uit Hollywood, als publiciteitsstunt voor de film Belle of the Nineties, 50 papegaaien. Ze waren allemaal getraind om te zeggen: "Het is geen zonde" en ze moesten in theaterlobby's worden geplaatst om reclame te maken voor de opening van de film.
Wat was het verhaal achter de slogan?
Je vraagt je waarschijnlijk af waarom de papegaaien werden getraind om te zeggen "Het is geen zonde" om de film te promoten. Belle of the Nineties heette oorspronkelijk - It Ain't No Sin. Dit was gebaseerd op de titel van het originele verhaal, die door Mae West zelf was geschreven. De toenmalige censoren vonden de naam echter niet leuk en lieten de producenten het veranderen.
Wat is er met de papegaaien gebeurd?
Omdat de film niet langer de originele titel gebruikte, had het marketingteam geen zin in de 50 papegaaien die werden gekocht en getraind. In plaats van de papegaaien door te verkopen of gevangen te houden, werden ze vrijgelaten in Zuid-Amerika. Ja, ik zeg nog steeds de regel "Het is geen zonde." (Bron: Mae West)
Belle van de jaren negentig: de film
De film Belle of the Nineties werd uitgebracht in 1934. Het werd geregisseerd door Leo McCarey onder Paramount Pictures. De film werd bekend door de première van "My Old Flame", gezongen door Mae West met het Duke Ellington Orchestra.
De productie van de film begon in maart 1932 en was in juni van datzelfde jaar klaar. De film werd uitgebracht op 21 september 1934. Alleen al in de VS verdiende hij $ 2 miljoen, ondanks het hele papegaaiendebacle. (Bron: New York Times)
Wie is Mae West?
Mae West is de ster en schrijver van het originele verhaal en scenario van de film Bell of the Nineties. Ze is ook een van de meest controversiële filmsterren van haar tijd. Ze werd geboren op 17 augustus 1893 in Brooklyn. Haar entertainmentcarrière begon op jonge leeftijd toen ze in amateurshows in haar geboortestad zou verschijnen.
Ze gebruikte vaak verschillende aliassen tijdens het optreden. Ze gebruikte aanvankelijk de artiestennaam Baby Mae en veranderde het in Jane Mast aan het begin van haar carrière als imitator.
Ze ondervond verschillende problemen met censuur waar ze vaak grapjes over maakte door te zeggen; “Ik geloof in censuur. Ik heb er een fortuin mee verdiend.” (Bron: Geschiedenis)
Toen ze haar filmcarrière beëindigde, begon ze boeken en toneelstukken te schrijven. Ze deed ook aan muziek en heeft rock-'n-roll-albums opgenomen. Ze bleef optreden in Las Vegas en het Verenigd Koninkrijk.
In augustus 1980 struikelde Mae West toen ze uit haar bed probeerde te komen. Na de val kon ze niet meer praten. Ze werd vervolgens naar het Good Samaritan Hospital in Los Angeles gebracht, waar uit tests bleek dat ze een beroerte had gehad. Ze stierf 3 maanden later op 87-jarige leeftijd. (Bron: New York Times)
In 1999 verkoos het American Film Institute Mae West als de 15e grootste vrouwelijke filmlegende van de klassieke Amerikaanse cinema.