Medellin, Colombia stond in de jaren 70 tot begin jaren 90 bekend als een van de gevaarlijkste steden ter wereld. De misdaadcijfers waren torenhoog en drugsbaronnen leefden als koningen. Maar wie had gedacht dat architectuur een grote rol zou spelen bij het transformeren van deze stad?
De burgemeester van Medellin benaderde de internationaal befaamde architect en stedenbouwkundige Alejandro Echeverri om de stad opnieuw in te richten. Gedurende deze tijd richtte Echeverri zich op het bouwen in de armoedige gebieden. Kort daarna daalde het misdaadcijfer.
Wat was er aan de hand in Medellín?
Pablo Escobar leidde het Medellin-kartel van 1972-1993 gedurende deze tijd was het aantal moorden in de stad 381 per 100,000 personen op een bevolking van meer dan 2 miljoen. Daarom noemde Time Magazine de stad de gevaarlijkste stad op aarde.
Tijdens het hoogtepunt van Escobars regering leefde iedereen die deel uitmaakte van het kartel vrij. Gezagsdragers zoals politieagenten en rechters werden regelmatig vermoord, en gewone burgers zouden spoorloos verdwijnen.
De stad verdronk in misdaad en geweld. (Bron: Spul)
Hoe is de transformatie van Medellin gebeurd?
Toen Pablo Escobar in 1993 stierf, ontbond het Medellin-kartel en begonnen de wetshandhavingsinstanties bendes op te breken om de ongebreidelde misdaden in de stad aan te pakken. Zelfs toen het kartel vertrok, waren de moordcijfers nog steeds hoog.
Op dat moment had Sergio Fajardo, de toenmalige burgemeester van de stad, een ambitieus plan om miljoenen te investeren in openbare infrastructuur.
Onze mooiste gebouwen moeten in onze armste gebieden staan.
Sergio Fajardo
Op dit punt nam Fajardo contact op met de directeur van stedelijke projecten, architect Alejandro Echeverri. De taak was om het beeld van de stad te vernieuwen door middel van architectuur en verder te gaan dan de oppervlakte van verandering. Dit humanitaire project moest de mensen van Medellin beïnvloeden om te werken aan positiviteit. (Bron: ArchDaily)
Hoe heeft het project geholpen?
Vóór de start van het project moesten de autoriteiten ervoor zorgen dat er geen corruptie binnen het systeem was. President Alvaro Uribe heeft wetten aangenomen om het project tegen dergelijke problemen te beschermen.
Het budget dat hiervoor was uitgetrokken was niet zo hoog als je zou denken. De architecten die werden gekozen om deel uit te maken van het team waren dus lokale bewoners of uit buurlanden.
Aan het einde van het project was er verandering zichtbaar. In 2004 had de stad een prachtige en functionele infrastructuur die tot meer projecten en bedrijven leidde. Een beter transportsysteem verbond de stad met het economische centrum van Colombia en verbeterde uiteindelijk de levensstijl van de mensen van Medellin. (Bron: Borgen-project)
Hoe gaat het vandaag met Medellin?
Tegen het jaar 2015 claimde Medellin de beste kwaliteit van leven in heel Latijns-Amerika. In 2017 kende de stad een daling van de armoede met 56%. Het is ook een van de steden in Colombia met de beste toegang tot schoon water.
Dit toont aan dat vrede niet alleen de wetshandhavingsinstanties aangaat, maar de hele gemeenschap. Wanneer ambtenaren de wortel van het probleem aanpakken in plaats van pleisteroplossingen, kijken we naar verandering op de lange termijn.
De programma's in Medellín zijn niet one size fits all. Toch leren ze een waardevolle les over het belang van het nieuw leven inblazen van de waardigheid van gemarginaliseerde gemeenschappen. Medellín is een goed voorbeeld van hoe toegang tot basisbehoeften zowel steden als landen kan transformeren.
Stephanie Russo
(Bron: Borgen-project)