Een van de oudste bindende documenten in de menselijke geschiedenis is de eed van Hippocrates. Dit wordt door alle artsen als heilig beschouwd; om de zieken zo goed mogelijk te behandelen, de privacy van de patiënt te bewaren, de volgende generatie medicijnen te leren en vooral om geen schade te berokkenen. Maar wat gebeurt er als artsen dat uit het raam gooien vanwege discriminatie?
In 1934 gingen 75 artsen uit Montreal in staking omdat een katholiek ziekenhuis een joodse arts in dienst had genomen. Ze kozen ervoor om weg te lopen en hun patiënten de juiste zorg te onthouden omdat ze niet met een jood wilden werken.
Wie was de joodse arts in kwestie?
Dr. Sam Rabinovitch studeerde af als de beste van zijn klas aan de Université de Montréal. Hij kwam ook uit een familie van artsen – 4 van zijn oudere broers waren al arts.
Wat kwalificaties betreft, was Rabinovitch zonder twijfel perfect voor de baan. Het enige probleem was zijn religie. Rabinovitch was een jood en zou de eerste jood zijn geweest die een staffunctie bekleedde in een Frans-Canadees katholiek ziekenhuis.
Onnodig te zeggen dat de discriminatie van Joden op dit punt torenhoog was, wat leidde tot het protest van 75 artsen, dat nu bekend staat als de Dagen van schaamte. (Bron: US National Library of Medicine)
Wanneer begon het protest?
De staking begon op 15 juni 1934 en duurde vier dagen. De administratie van het ziekenhuis gaf geen krimp; ze lieten Rabinovitch zoals gepland aan het werk gaan. Tegen middernacht van 14 juni 1934, de dag voordat hij tot staf werd benoemd, vertrokken alle stagiaires van de Notre Dame en weigerden ze enige zorg te verlenen aan iemand, inclusief de noodpatiënten die al binnen waren.
Op 17 juni was de staking uitgebreid naar andere ziekenhuizen in Montreal, en ook verpleegsters dreigden zich bij het protest aan te sluiten als Rabinovitch niet zou worden ontslagen.
Er dreigde zelfs een verschuiving van het protest tot een algemene boycot van alle Joodse mensen, inclusief bedrijven en hun hele gemeenschap. (Bron: US National Library of Medicine)
Hoe eindigde het protest?
Op 18 juni 1934 diende Rabinovitch zijn ontslag in bij de Notre Dame.
Gezien de ernstige en gevaarlijke omstandigheden waaraan de patiënten van de Notre-Dame en andere ziekenhuizen zijn blootgesteld vanwege de weigering van een aantal stagiaires om bevelen van hun superieuren op te volgen, en vanwege de verlegenheid van de verschillende besturen van Notre-Dame en andere ziekenhuizen, ik voel het als mijn plicht als arts om mijn ontslag als stagiair bij uw ziekenhuis in te dienen.
Dr Sam Rabinovitch
Binnen enkele uren na zijn ontslag gingen de stagiaires weer aan het werk. De ziekenhuizen dreigden hen te ontslaan, maar lieten ze toch doorgaan.
Rabinovitch vond dat op dat moment de beste beslissing. Patiënten verdienden de beste zorg, en die kregen ze niet vanwege het protest.
Waar is Dr. Sam Rabinovitch nu?
Rabinovitch verliet Montreal. De administratie van de Notre Dame zette een stage voor hem in St. Louis, waar hij zich specialiseerde in interne geneeskunde.
Ondanks de controverse baande hij zich een weg door en werd een van de oudste praktiserende artsen in Canada.
De patiënten gaven meer om mijn reputatie als een zorgzame en eerlijke arts dan om mijn religie.
Dr Sam Rabinovitch
(Bron: US National Library of Medicine)