Het Manhattan Project was een van de best bewaarde geheimen van de Amerikaanse regering. Met meer dan 130,000 mensen in dienst en een budget van 2 miljard dollar, zou je denken dat iemand van hen zou hebben geweten.
Werknemers hadden geen idee waar hun taken voor waren, omdat de details van het Manhattan-project zo geheim werden gehouden. Een wasvrouw werd toegewezen aan een hulpmiddel "om te luisteren naar klikgeluiden". Het was een geigerteller, gebruikt om de stralingsniveaus van uniformen te controleren.
Het Manhattan Project
Het Manhattan Project was een onderzoeks- en ontwikkelingsproject tijdens de Tweede Wereldoorlog. De primaire focus was het ontwikkelen van zeer geavanceerde wapens die de geallieerden zullen gebruiken om de asmogendheden te verslaan.
Het project zag zijn bloei in 1938 toen de Duitse wetenschappers Otto Hahn en Fritz Strassman kernsplijting ontdekten. De ontdekking van deze Duitse wetenschappers bracht Albert Einstein en Leo Szilard ertoe de toenmalige president Roosevelt te waarschuwen dat de Duitsers mogelijk een atoombom aan het bouwen waren.
Het werd officieel opgericht in 1942 en heette Manhattan Project omdat het zich voor het eerst bevond op 270 Broadway, Manhattan.
Het project maakte plaats voor nieuwe oorlogsvoering - de atomaire soort. (Bron: Atoom Erfgoed)
Beveiliging en geheimhouding
Ervoor zorgen dat de locaties van het Manhattan-project verborgen en veilig waren, was een essentieel onderdeel van het geheimhouden van het project. Dit was een van de belangrijke acties die het hoofd van het project, generaal Leslie R. Groves, moest uitvoeren. Hoewel het project Manhattan Project heette, waren de locaties en locaties helemaal niet in de buurt van Manhattan. In plaats daarvan kozen de projectingenieurs voor specifieke gebieden die praktisch geïsoleerd waren van de publieke massa.
Individuen die bij het project werkten, moesten nauwgezet een antecedentenonderzoek ondergaan voordat ze aan hun baan konden beginnen. De FBI kreeg de opdracht ervoor te zorgen dat medewerkers geen strafblad hadden en geen verdachte banden hadden met aanhangers van Axis. Eenmaal goedgekeurd, zouden de werknemers beveiligingsbadges krijgen met hun naam, foto en toestemmingsniveau. Afhankelijk van hun goedkeuringsniveaus waren werknemers alleen op een 'need-to-know'-basis voor hun taken.
Een andere manier waarop General Groves geheimhouding bewaarde, was door te controleren hoe de werknemers spraken en schreven. Bovendien moesten alle arbeiders een formulier ondertekenen waarin ze zwijgen over het project. De generaal voerde ook propaganda uit om werknemers er regelmatig aan te herinneren hoe ze moesten schrijven en praten om de geheimen van het project te beschermen. “Wat je hier ziet, wat je hier doet, wat je hier hoort als je hier weggaat, laat het hier blijven!” was een standaard billboard op alle Project-sites. (Bron: Life)
Nalatenschap
Misschien wel de meest opvallende erfenis van het project zijn de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit was de eerste keer dat de VS het product van het project gebruikten voor oorlogsvoering. Dit bombardement veroorzaakte ongeveer 237,000 slachtoffers. Little Boy en Fat Man waren de baby's van het Project en lieten de wereld zien dat de oorlog nu een andere weg is ingeslagen.
Dit project stuwde oorlogvoering naar een meer complexe vorm. Het ontketende nucleair onderzoek op andere continenten en begon de nucleaire wapenwedloop van de Koude Oorlog. (bron: Atoom Erfgoed)