De zijderoute is de naam van de route die het oosten met het westen verbond. Dit maakte reizen veel gemakkelijker voor handelaren. Maar je vraagt je misschien af hoe het zijn naam kreeg?
De zijderoute dankt zijn naam aan de handel in zijde tussen de Chinezen en Europeanen. Destijds ontbrak selenium in de Chinese bodem, waardoor hun paarden broos werden. De paarden konden geen Chinese soldaten vervoeren, dus kozen ze ervoor om betere paarden te ruilen met zijde.
Wat is de geschiedenis achter de zijderoute?
Hoewel we weten waarom de route de . heette Zijderoute, zo heette het niet altijd. De term werd pas in 1877 ingevoerd toen Ferdinand von Richthofen hem gebruikte om die specifieke handelsroute te beschrijven. Tegenwoordig hebben historici de term aangepast omdat deze het doel het meest nauwkeurig weergeeft.
De oost-westroutes begonnen in de eerste paar eeuwen toen het Romeinse Rijk en het Kushan-rijk handel begonnen te drijven. Dankzij de route kwam de handel snel tot stand. (Bron: Geschiedenis)
Welke gebieden maken deel uit van de zijderoute?
De Zijderoute bestond uit een enorm netwerk van handelsposten en markten. Deze zijn specifiek ontworpen om de distributie van goederen en opslag efficiënter te maken.
De route loopt van Antiochië door de Syrische woestijn tot aan Ctesiphon en Seleucia aan de rivier de Tigris. Vanaf daar gaat het pad oostwaarts naar het Zagros-gebergte en vervolgens naar de steden Iran en Turkmenistan. Het strekt zich vervolgens verder uit tot Afghanistan, Mongolië en China.
De wegen in de route leiden meestal naar de haven van de Perzische Golf. Hier worden goederen opgeslagen totdat ze naar de rivieren de Tigris of de Eufraat worden verscheept. Deze havens waren op hun beurt via de Middellandse Zee verbonden met grote steden. Toonaangevende oosterse goederen om helemaal naar Europa te reiken. (Bron: Geschiedenis)
Welke goederen werden vaak verhandeld?
De handel tussen oost en west bestaat al eeuwen. De kruiden uit het oosten zijn populair geworden in het westen en hebben Europa bereikt. Buskruit kwam ook uit het oosten en was in die tijd erg in trek. Historici geloofden dat buskruit een van de meest gevraagde goederen was.
Maar niet alleen de Europeanen profiteerden van de handel. Oosterse landen leerden over glastechnieken. (Bron: Geschiedenis)
Hoe heeft de zijderoute de exploratie verbeterd?
Afgezien van handel, was de Zijderoute ook dezelfde route die door ontdekkingsreizigers werd gebruikt. Hierdoor konden geografen en historici onbekende gebieden beter begrijpen. Bovendien konden mensen uit de andere uiteinden van de wereld andere culturen leren kennen.
Een perfect voorbeeld hiervan is het verhaal van de Venetiaanse ontdekkingsreiziger Marco Polo. Hij gebruikte de zijderoute om vanuit Italië naar China te reizen. Dit gebeurde in de tijd dat China nog onder het Mongoolse rijk viel. Hij reisde niet per boot zoals de meeste Europese ontdekkingsreizigers. In plaats daarvan maakte hij gebruik van kamelen door routes over land te volgen. Hun gezelschap arriveerde in Xanadu en bezocht het weelderige paleis van de Mongoolse keizer Kublai Khan.
Polo keerde in 1295 terug naar Venetië via dezelfde wegen. Hij baseerde zijn boek De reizen van Marco Polo op zijn reis over de zijderoute. (Bron: Geschiedenis)