Als je bekend bent met glowsticks, weet je ook dat de inhoud die de "gloed" doet ontstaan door een chemische reactie tussen een fluorescerende kleurstof en andere verbindingen. Maar wist je dat de man achter de chemiluminescente vloeistof geen idee had hoe beroemd zijn ontdekking was?
Dr. Edwin Chandross ontdekte de chemische reactie van glowsticks in 1962. Zijn ontdekking was voor verschillende dingen gebruikt. Hij wist echter niet dat de chemiluminescente objecten populair waren bij concerten tot hij in 2013 werd geïnterviewd.
Wie is Dr. Edwin Chandross?
Dr. Chandross werd in de jaren '30 in Brooklyn geboren. Hij was behoorlijk geïnteresseerd in de wetenschap achter chemiluminescentie toen hij aan het Massachusetts Institute of Technology werkte.
Het fascineerde me, ik deed wat bootlegwerk als een afgestudeerde student om het te begrijpen. Als we pyrotechniek buiten beschouwing laten, produceren chemische reacties meestal warmte, geen licht. Waarom en hoe straalde deze licht uit?
Dr Edwin Chandross
Dr. Chandross nam in 1959 een positie in Bell Labs in en was in staat om meer theorieën over het onderwerp te testen. Helaas verliepen zijn luminol-experimenten niet zoals gepland, maar dit leidde ertoe dat hij peroxalata-esters ontdekte.
Om mijn theorie te testen, moest ik een materiaal maken dat zou reageren met waterstofperoxide om het actieve ingrediënt te leveren. Daarvoor waren twee materialen nodig, en de belangrijkste bleek een vluchtig derivaat van oxaalzuur, het chloride, te zijn.
Dr Edwin Chandross
Hij was uiteindelijk in staat om een testverbinding te maken die zwak oplichtte. Na nog een paar experimenten was hij eindelijk in staat om de actieve lichtgevende combinatie te achterhalen. Het kostte hem een dag om deze experimenten uit te voeren. (Bron: Vice)
Hoe vindt de chemiluminescentiereactie plaats?
Zoals gezegd, de gloeiend reactie die we zien in glow sticks is te wijten aan een combinatie van bepaalde verbindingen en een fluorescerende kleurstof. Om specifiek te zijn, hier is wat er aan de hand is.
De reactie van fluorofoor en waterstofperoxide wordt gekatalyseerd door fenyloxalaat om de gloeiende vloeistof te creëren. Het waterstofperoxide zit in een glazen ampul en vermengt zich bij breuk met de kleurstof en de katalysator. Deze oplossing is niet giftig en niet corrosief. Het wordt na de reactie gemakkelijk opgenomen in de plastic behuizing. (Bron: Vice)
Zijn Glowsticks gepatenteerd onder Dr. Chandross?
Als je de kans krijgt om met Dr. Chandross te praten, zal hij zijn ontdekking waarschijnlijk bagatelliseren en reduceren tot louter geluk. Maar uiteindelijk hebben zijn nieuwsgierigheid en onderzoek een essentiële bijdrage geleverd aan de chemie.
Wat misschien teleurstellend is, is dat, hoewel Dr. Chandross deze reactie ontdekte, zijn naam niet op Amerikaanse patenten staat. Hij ging zelfs zo ver dat hij sprak met de octrooigemachtigde van Bell Labs, maar het bedrijf weigerde er iets aan te doen. Ze dachten niet dat het experiment iets zou opleveren.
Uiteindelijk ontwierp Michael A. Rauhut van Cyanamid in Stamford een fenyloxalaatester die een krachtig koud licht creëerde wanneer hij werd gemengd met waterstofperoxide en kleurstof. Ze noemden hun product Cyalume en werd toen de handelsmerknaam. (Bron: Vice)