Home » Wetenschap » Had Cyprus de kans om de eerste deeltjesversneller in het Midden-Oosten te hosten?

Had Cyprus de kans om de eerste deeltjesversneller in het Midden-Oosten te hosten?

Het bouwen van een onderzoeksfaciliteit van wereldklasse in het Midden-Oosten is niet zo eenvoudig als je zou denken. Wetenschappers hebben geprobeerd de regeringen in de regio te overtuigen om hun meningsverschillen opzij te zetten en samen te komen om een ​​deeltjesversneller te bouwen.

Cyprus zou de eerste deeltjesversneller in het Midden-Oosten moeten spuiten, maar hun ministers gaven er de voorkeur aan de financiering te besteden aan het hosten van de Miss Universe-verkiezing.

Wat is een deeltjesversneller?

Wetenschappers gebruiken deeltjesversnellers om meer te weten te komen over de oorsprong van ons universum. Met deze machine kunnen ze de subatomaire structuren van alles en nog wat om ons heen bestuderen. Hetzelfde apparaat wordt ook gebruikt in geavanceerd onderzoek op verschillende gebieden zoals; geneeskunde, industrie en veiligheid. (Bron: Ministerie van Energie)

Hoe werkt een deeltjesversneller?

Laten we teruggaan naar de basis. We weten dat de kleinste eenheid van materie het atoom is. Wanneer verdeeld, bevat het atoom; protonen, neutronen en elektronen. Elk van deze subatomaire deeltjes heeft een elektrische lading. Het proton heeft een positieve lading, het neutron heeft helemaal geen lading en het elektron heeft een negatieve lading.

In een cirkelvormige specifieke versneller worden subatomaire deeltjes herhaaldelijk door een pijp voortgestuwd. Wanneer de deeltjes door het elektrische veld gaan en hun optimale energieniveau bereiken, wordt een doelwit op zijn pad geplaatst. Dit is waar de deeltjesdetector de botsing waarneemt. (Bron: Ministerie van Energie)

Een faciliteit van wereldklasse openen in het Midden-Oosten

Wetenschappers hebben geprobeerd de regeringen in het Midden-Oosten de noodzaak van een deeltjesversneller uit te leggen. Ze stelden voor om hun meningsverschillen voor een keer opzij te zetten. Ze konden alle partijen het met elkaar eens zijn, maar ze hadden nog steeds een plek nodig om het te bouwen.

Terwijl de wetenschappers op een etentje in Jordanië waren, ging een man in een trainingspak bij hen zitten. Hij luisterde naar de obstakels die ze tegenkwamen bij het bouwen van de deeltjesversneller, en voor ze het wisten, regelde de man een ontmoeting met hen en de koning van Jordanië.

Het blijkt dat de man in het trainingspak eigenlijk prins Ghazi Bin Muhammad was. Hij was de vertrouwde adviseur van koning Abdullah II. Hun ontmoeting met de koning leidde tot de bouw van de Sesame-synchrotron. Het was lastig om te rennen, maar het is inderdaad een wonder. (Bron: Chemie Wereld)

Wat was de betrokkenheid van Cyprus?

De noodzaak van de deeltjesversneller was vanaf het begin duidelijk voor de regeringsfunctionarissen. Na het vredesverdrag van Israël en Jordanië werkten verschillende wetenschappers mee aan het project. Het heette SESAME, het Synchroton-licht voor experimentele wetenschap en toepassing in het Midden-Oosten.

Er was een gedachte om een ​​groot instrument te maken voor wetenschappers om samen te komen, in dezelfde geest van hoe Cern tot stand kwam na de tweede wereldoorlog. Het is een win-winsituatie. En politici kunnen dat begrijpen – zelfs als Israël en Iran in dezelfde kamer zitten. We hebben het geluk dat we veel archeologie in de regio hebben, en als je iets aan mummies wilt doen, of aan stukken uit de Dode Zee, moet je rekening houden met de kosten van verzekering en transport. Alleen met de auto reizen is in veel gevallen een voordeel!

Roy Beck-Barkai, natuurkundige – Universiteit van Tel Aviv

Ondanks de interesse en de duidelijke voordelen van het doorzetten van het project SESAME, weigerden Irak, Jemen, Marokko en Saoedi-Arabië zich bij de zaak aan te sluiten. Ze wilden de voordelen, maar waren niet bereid om het werk te doen. Dit was het moment waarop de twijfel over het project begon te vertroebelen.

Tegen die tijd staat het project voor verschillende uitdagingen. Locatie was het eerste probleem en Iran bood een plaats aan, maar het verlenen van visa aan de onderzoekers was behoorlijk ingewikkeld. Cyprus werd overwogen, maar hun ministers besloten hun geld in plaats daarvan te gebruiken voor Miss Universe.

Aan het eind van de dag was het project gevestigd in Jordanië. (Bron: Chemie Wereld)

Laat een bericht achter