Deskundigen blijven naarmate de tijd verstrijkt meer onbeschrijfelijke dierlijke fossielen vinden. Paleontologen waren geschokt dat de nu geïdentificeerde Monster van Tully was geen worm, zoals ze aanvankelijk dachten, maar een zachtaardige gewervelde.

Het Tully-monster, dat tientallen jaren een mysterie is gebleven, is eindelijk geïdentificeerd als een oude gewervelde die in waterlichamen leeft en toevallig op slechts één fossielensite ter wereld wordt gevonden. 

Het Alien-achtige Tully Monster

De Tullimonstrum gregarium, of het Tully-monster, is een in het water levende gewervelde van meer dan 300 miljoen jaar geleden, levend in tropische gebieden in de Pennsylvania-periode. De enige fossielen van het Tully-monster zijn momenteel alleen te zien in de Mazon Creek, in de buurt van Morris, in Illinois, Verenigde Staten. Veel experts hadden vóór de juiste identificatie gedebatteerd over wat het Tully-monster was. (Bron: Let op) 

De aanvankelijke ideeën van paleontologen dat Tully-monsters wormen waren, verrasten hen verder toen ze erachter kwamen dat het mysterieuze en buitenaardse dier een soort gewerveld dier was. Gedurende tientallen jaren gingen experts ervan uit dat het Tully-monster een oude vorm van een worm, antropode of weekdier was - in feite een ongewerveld dier. Studies hebben uitgewezen dat Tully-monsters een van de neven van de oude lamprei waren. Lampreys zijn oude gewervelde dieren, algemeen bekend als kaakloze vissen. Ze zijn een van de eerste dieren waarvan bekend is dat ze een ruggengraat ontwikkelen. (Bron: National Geographic) 

Wat leidde tot de controverse over de classificatie van het Tully-monster, is zijn vreemde uiterlijk. Het zijn vreemd uitziende wezens met vreemde fysieke structuren die je zou kunnen omschrijven als vergelijkbaar met buitenaardse wezens. De mond van het Tully-monster strekt zich uit tot een lang en smal uitsteeksel met zijn zachtaardige oppervlak, dat er bijna uitziet als grijpklauwen. Bovendien strekken zijn ogen zich naar buiten uit in dunne stengels. (Bron: The Conversation)

Bovendien, eerdere beschrijvingen van de Tully waren fout. Wat wetenschappers dachten dat een lichtgekleurde band van het spijsverteringskanaal was, was verrassend genoeg een notochord, een buis die het ruggenmerg van oude gewervelde dieren omringde.

Ooit vergeleken paleontologen de excentriek uitziende Tully-monster voor zijn neef, de lamprei, waren zijn kenmerken eindelijk logisch. Nu experts de taak hebben overwonnen om de fysieke structuur te identificeren, staan ​​ze nu voor de moeilijke taak om te bepalen hoe het overleefde door te eten, zwemmen en navigeren. (Bron: National Geographic) 

De Tullimonstrum Controverse

In 1995 vond Francis Tully een vreemd uitziend fossiel in een van de fossielenbedden in Mazon Creek, Illinois. Wetenschappers die in de veldmusea werkten, deelden Tully's gevoelens van verbijstering. Andere experts herinneren zich dat ze nog nooit iets hebben gezien dat veel lijkt op het Tully-monster, en daarom waren ze niet in staat om het goed te categoriseren.

Geen van de boeken had het, ik heb het nooit in musea of ​​in rockclubs gezien, dus bracht ik het naar Chicago naar het veldmuseum om te zien of ze konden achterhalen wat de duivel het was.

Franciscus Tully

Na het overlijden van Francis Tully, namen Mary Carman en andere onderzoekers van de Illinois State Geological Survey de vrijheid om vertegenwoordigers van de staat te vragen om van het Tully-monster een officieel symbool van Illinois te maken. Niet afgeschrikt door de controverse, slaagden ze erin in 1989 toen het Tully-monster een officieel staatsfossiel werd. (Bron: National Geographic)