Afro-Amerikaanse bewaker Frank Wills belde onmiddellijk de politie van DC vanwege waargenomen geknoei met de sluizen van de Watergate. Hoewel zijn daden uiteindelijk leidden tot de onthulling van het Watergate-schandaal, ontving hij geen compensatie en bleef hij in armoede leven. 

Frank Wills speelde een cruciale rol bij de arrestatie van de inbrekers onder bevel van president Nixon. Zonder zijn snelle denken zou de rechtbank geen bewijs hebben van Nixons betrokkenheid bij het Watergate-schandaal. 

Leven voor het Watergate-schandaal

Geboren zonder vader aanwezig op 4 februari 1948, in Savannah, Georgia, werd de Afro-Amerikaanse Frank Wills alleen opgevoed door zijn moeder, Marjorie Wills, na haar scheiding van Frank's biologische vader. In de jaren vijftig besloot Marjorie te verhuizen van haar geboorteplaats in Georgia naar North Augusta, South Carolina, en Frank mee te nemen.

Frank kreeg passend onderwijs, maar slaagde niet voor de middelbare school omdat hij op 11-jarige leeftijd stopte met Grade 17 in Jefferson High School. Nadat hij was gestopt, verhuisde hij naar Michigan om de machinebediening na te streven. Vervolgens kwalificeerde hij zich voor het Job Corps, een federaal initiatief van president Lyndon Johnson in zijn War on Poverty-campagne, woonachtig in Battle Creek, Michigan, in een mannencentrum. (

Met de vaardigheden die hij vergaarde, kwalificeerde Frank zich al snel als assemblagelijnoperator bij de Ford Motor Company in Detroit, Michigan, en daarna bij Chrysler Motors Corporation.

Hij stopte met zijn baan vanwege onderliggende gezondheidsproblemen vanwege zijn astma, en reisde begin jaren zeventig naar Washington, DC, waar hij een baan als bewaker kreeg bij het Watergate Hotel. (Bron: Zwart verleden) 

De rol van Frank Wills in het Watergate-schandaal

Veertien maanden gingen voorbij en op de ochtend van 17 juni 1972 begon het Watergate-schandaal. Toen hij een goed verborgen rol ducttape op een grendel op de kelderdeur bij de parkeerplaats zag, begon Frank al het ontstaan ​​van verdachte activiteiten te vermoeden. Hij had ongetwijfeld gelijk, want dit waren de acties van de inbreker, zoals gevraagd door de afgetreden president Nixon.

Frank handelde onmiddellijk naar zijn aannames en belde de politie van DC vanwege het onverklaarbare geknoei met de sloten van het gebouw. Zijn acties leidden bijgevolg tot de onvermijdelijke aanhouding van de vijf mannen die zich verstopten in het hoofdkwartier van de Democratische Partij.

Door Franks snelle denkwijze kreeg de rechtbank passend bewijs dat de betrokkenheid van voormalig president Nixon bij de misdaad bewees toen hij de gepleegde inbraak organiseerde om zijn tegenstanders bij de Democratische Partij te bespioneren. Niet alleen dat, maar al snel volgde de ontdekking van de illegale handelingen van de Republikeinse Partij, zoals corruptie, afluisteren, meineed en meer van dat soort dingen, wat leidde tot het aftreden van president Nixon. (Bron: Soms interessant) 

De niet-gecompenseerde held

Hoewel Frank een belangrijke rol speelde bij de onthulling van de opname van president Nixon in het Watergate-schandaal, ontving hij zijn hele leven weinig tot geen compensatie voor zijn heldhaftige daden. Bij gebrek aan een aangeboden promotie en massale erkenning ontving Frank slechts een salarisverhoging van $ 2.50.

Zonder erkenning nam hij al snel ontslag vanwege het voortdurend voorkomen van intimidatie en discriminatie vanwege zijn ras. Toen hij terugkeerde om bij zijn moeder te gaan wonen vanwege het gebrek aan kansen op werk, kreeg zijn moeder helaas een beroerte en liet de twee achter om maandelijks $ 450 te betalen aan de sociale zekerheid.

Hij kreeg vervolgens een jaar gevangenisstraf voor afzonderlijke rekeningen van winkeldiefstal van een pen van $ 0.98 en tennisschoenen ter waarde van $ 16. Al snel maakte de politie bekend dat Frank de winkel verliet zonder gestolen spullen in de hand.

Frank Wills stierf in 52 verdrinkend in armoede op 2000-jarige leeftijd. (Bron: Soms interessant)