Home » Referentie » Geesteswetenschappen » Mythe & Folklore » Hoe zagen sirenes in de Griekse mythologie eruit?

Hoe zagen sirenes in de Griekse mythologie eruit?

Er is altijd een begrip geweest dat zeemeerminnen en sirenes anders zijn. Terwijl sirenes worden afgebeeld als kwaadaardige verleiders die zeelieden naar hun vroegtijdige ondergang lokken, zijn zeemeerminnen vredig en kiezen ze ervoor om ver weg van mensen te leven. Maar wist je dat de sirene eigenlijk op geen enkele manier, vorm of vorm in de buurt komt van een zeemeermin?

Volgens de Griekse mythologie zijn sirenes niet mooi en waren ze zelfs niet nauw verwant aan zeemeerminnen. Het waren eigenlijk vreemde vogelwezens met een menselijk gezicht die mensen naar hun dood lokten door hen kennis van de toekomst te beloven.

Hebben we verkeerd begrepen wat sirenes waren?

Zoals uitgelegd in de Griekse mythologie, is een sirene een half-vogel en half-vrouwelijk wezen dat zeelieden lokte met hun lieve liedjes. Dit werd bewezen door een nieuwe vertaling van Homerus' Odyssee.

De verleidelijke kracht van de Sirenen ligt in hun buitenaardse, vogelkennis. Degenen die in hun zwarte schepen passeerden, hoorden alleen stemmen, die over de windstille golven kronkelden en een lied zongen dat kennis van alle dingen beloofde. Toen ze het eenmaal hoorden, waren ze betoverd; ze hadden geen andere keuze dan te landen en de zangers op te zoeken. Degenen die het eiland nooit hebben verlaten; hun lichamen bleven liggen, rottend tussen de bloemen, want niemand die het lied van de Sirenen hoorde, kon eraan ontsnappen.

Homerus, Odyssee

Het verhaal van deze sirenes heeft verschillende schrijvers, dichters en kunstenaars echt geïnspireerd. Ergens onderweg heeft hun interpretatie van Homer's werk ervoor gezorgd dat de Sirene is geëvolueerd van een vogel met een menselijk gezicht tot een voluptueuze en mooie zeemeermin. (Bron: Audubon)

De vogelvrouw werd een doodsdemon, een ziel gestuurd om een ​​ziel te halen, een Ker die een ziel lokt, een Sirene. Het zijn mantische wezens zoals de Sfinx met wie ze veel gemeen hebben, zowel het verleden als de toekomst kennend. Hun lied wordt 's middags van kracht, in een windstille kalmte. Het einde van dat lied is de dood. Deze wezens doen uitsluitend een beroep op de geest, niet op het vlees.

Jane Ellen Harrison

(Bron: Vice)

Hoe veranderde de sirene?

Door de eeuwen heen veranderde de Sirene in verschillende soorten karakters. Tijdens de Middeleeuwen veranderde de zingende vogelvrouw in een viswezen dat de zee en haar seksualiteit gebruikte om haar slachtoffers te lokken.

De Liber Monstruorum Diversis Generibus of de Boek der Monsters laat een van de vroegste voorbeelden van de overgang zien. In het boek beschreven ze sirenes als zeemeisjes.

Als mensen van het hoofd tot de navel, met het lichaam van een meisje, maar met geschubde vissenstaarten, waarmee ze altijd op de loer liggen in de zee.

Liber Monstruorum Diversis Generibus

De illustraties in het boek laten zien hoe anders ze sirenes zagen in vergelijking met wat Homer aanvankelijk had beschreven. De sirenes van de middeleeuwen symboliseerden niet langer de geest, maar waren gericht op lust en de geneugten van het vlees.

In de 19e eeuw, tijdens het Victoriaanse tijdperk, werden sirenes afgebeeld als mooie en sensuele vrouwen. Ze bewogen zich zo sierlijk om zeelieden te verleiden, en ze hadden vaak harpen en lieren. (Bron: Vice)

Wat symboliseerde de sirene?

De esthetische evolutie van de Sirene van een dodelijke demon tot een sensuele nimf symboliseert iets heel herkenbaars. De Sirene vertegenwoordigde de angst van de samenleving voor vrouwelijke seksualiteit en bekwaamheid. De symboliek van de Sirene was duidelijk wanneer mannen bezwijken voor verleiding en kiezen voor wellustige menselijke impulsen, en ze zullen hun einde tegemoet zien. (Bron: Vice)

Laat een bericht achter