Het Purple Heart is een unieke militaire onderscheiding die wordt toegekend aan gewonden of doden tijdens hun strijd voor de Verenigde Staten. Maar kende u de geschiedenis van deze prestigieuze prijs?
Veel Purple Hearts zijn gemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. De VS produceerden veel medailles in afwachting van de talrijke verwondingen of doden van soldaten bij de invasie van het vasteland van Japan. Het overschot wordt tot op de dag van vandaag toegekend.
Geschiedenis van het paarse hart
Het Purple Heart werd voor het eerst gepresenteerd op 7 augustus 1782. Generaal George Washington creëerde het, toen de opperbevelhebber van het Continentale Leger. Het was paarse hartvormige zijde met een dunne zilveren voering en had Verdienste dwars gestikt. (Bron: Geschiedenis)
Het paarse hart van Washington moest op de jas worden genaaid van degene die het ontving. Het werd aangeboden aan soldaten voor: elke bijzonder verdienstelijke actie. De drager van de medaille mag ook bewakers en schildwachten passeren zonder uitdaging of ondervraging.
Het paarse hart van Washington werd toegekend aan slechts drie soldaten van de Revolutionaire Oorlog, Elijah Churchill, William Brown en Daniel Bissell, Jr. Churchill ontving zijn medaille voor heldhaftigheid tijdens twee aanvallen op Britse forten in Long Island. Brown ontving zijn prijs voor het tonen van zijn dapperheid tijdens het aanvallen van Britse posten in Yorktown. En Bissell kreeg een onderscheiding voor het bespioneren van Britse troepen in New York.
Kort daarna werd de Merit vergeten en werd pas bijna 150 jaar later nieuw leven ingeblazen. Op het hoogtepunt van de Eerste Wereldoorlog merkte generaal John Pershing op dat andere geallieerde troepen, zoals de Britse, Franse en Italiaanse legers, talloze medailles hadden om moed of dienstbaarheid te belonen. Daarentegen hadden de Amerikanen alleen de Medal of Honor. En daar komt nog bij dat de Medal of Honor alleen expliciet werd toegekend voor gevechtsheldhaftigheid. (Bron: Geschiedenis)
Kort na de Eerste Wereldoorlog loste het leger het prijstekort op. Het congres heeft wetgeving aangenomen voor het Distinguished Service Cross en de Distinguished Service Medal om de welverdiende erkenning te geven aan serviceleden. Deze twee onderscheidingen vereisten echter een hoge mate van heldhaftigheid of dienstbaarheid, waardoor degenen die waardevolle oorlogsdiensten hadden, niet werden toegekend.
Sommige officieren die op de hoogte waren van het paarse hart van Washington, probeerden de onderscheiding nieuw leven in te blazen, maar waren niet succesvol. Het paarse hart werd alleen vernieuwd dankzij de inspanningen van generaal Douglas MacArthur. Terwijl de stafchef van het leger in 1930, MacArthur schreef aan de voorzitter van de Commissie voor Schone Kunsten, Charles Moore.
MacArthur deelde Moore mee dat het Ministerie van Oorlog van plan was om de oude onderscheiding van Washington nieuw leven in te blazen op de tweehonderdste verjaardag van Washington. Op 22 februari 1932 werd de oude onderscheiding van Washington hersteld, samen met herzieningen over hoe de onderscheiding kon worden behaald.
Het Purple Heart kan worden toegekend aan personen die een buitengewoon verdienstelijke daad van buitengewone trouw of essentiële dienst hebben verricht tijdens hun dienst in het Amerikaanse leger. Het hart kan ook worden toegekend aan een militair die een wond heeft opgelopen die is toegebracht door vijandelijke troepen en die door een medische officier moet worden behandeld. De verwonding wordt echter gedefinieerd als medische behandeling noodzakelijk. (Bron: Leger geschiedenis)
Overschot aan medailles
Toen de Tweede Wereldoorlog begon, voorspelde het Amerikaanse leger een aanzienlijk aantal doden en gewonden van zijn militairen om de strijd tegen de As-mogendheden te winnen. Ze bestelden aanvankelijk Purple Hearts die voldoende waren voor de oorlogsslachtoffers, maar bestelden extra medailles naarmate het aantal doden en gewonden toenam.
De vier toonaangevende fabrikanten van de medailles maakten tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog 1.5 miljoen stuks. Na het uitreiken van de ontvangers die deel uitmaakten van de Tweede Wereldoorlog, had het Amerikaanse leger een overschot van bijna 500,000 medailles. Deze medailles zijn tot op de dag van vandaag onafgebroken uitgereikt aan dienstplichtigen. (Bron: Nationaal WO2-museum)