Op het hoogtepunt van de burgerrechtenbeweging sprak Martin Luthor King, Jr. over de hoop dat alle mannen gelijk worden geschapen vanaf de trappen van het Lincoln Memorial. Maar wist je dat King niet de eerste Afro-Amerikaan was die opkwam tegen racisme op de beroemde trappen?
Toen de Dochters van de Amerikaanse Revolutie Marian Anderson het gebruik van de Constitution Hall ontzegden omdat ze zwart was, was first lady Eleanor Roosevelt woedend. Ze nam onmiddellijk ontslag bij DAR.
Wie was Marian Anderson?
Op 27 februari 1897 werd Marian Anderson geboren in Philadelphia, Pennsylvania. Ze was de oudste dochter van een Afro-Amerikaanse kolenmijnwerker en ijshandelaar. Anderson had een talent voor zingen. Ze was een koorlid van de Union Baptist Church toen ze net 6 was. Ze verdiende haar bijnaam Baby alt hier ook.
Anderson's ouders steunden haar muzikale interesses. Ze kochten een piano voor haar toen ze 8 was, ook al konden ze zich geen formele muzieklessen veroorloven. Anderson is autodidact en was zeer toegewijd aan het koor. Ze repeteerde alle sopraan, alt, tenor en bas totdat ze het onder de knie had.
Haar toewijding aan muziek inspireerde het koor om $ 500 in te zamelen om de zanglessen van de gerespecteerde Giuseppe Boghetti te betalen. En net na twee jaar bij Boghetti won Anderson de kans om te zingen in het Lewisohn Stadium in New York na het winnen van een wedstrijd georganiseerd door de New York Philharmonic Society.
Haar carrière als zangeres nam een vlucht. President Franklin Roosevelt nodigde haar uit om op te treden in het Witte Huis, en zij was de eerste Afro-Amerikaanse die zo'n eer ontving. Anderson voerde ook het volkslied uit tijdens de inauguratie van president John F. Kennedy.
Anderson stopte met optreden in 1965, maar kreeg nog steeds een Grammy Award voor Lifetime Achievement, slechts twee jaar voordat ze op 8 april 1933 stierf. (Bron: Biografie)
Anderson en het Lincoln Memorial Concert
In 1939 werd Anderson door Howard University uitgenodigd om in Washington te zingen als onderdeel van een concertreeks die de universiteit sponsort. De universiteit had een dilemma vanwege het internationale succes en de reputatie van Anderson. Ze moesten een plek vinden voor Anderson om op te treden en de menigte te huisvesten die ze hadden verwacht.
Ze besloten om de Constitution Hall te gebruiken, eigendom van de Dochters van de Amerikaanse Revolutie. DAR weigerde hen de zaal te laten gebruiken, simpelweg omdat Anderson een gekleurde vrouw was en omdat er in elk contract dat door de DAR werd uitgegeven een clausule voor alleen blanke kunstenaars stond.
Een van de leden van DAR destijds was toevallig de first lady, Eleanor Roosevelt. Bij het horen van de beslissing om Anderson geen toegang tot de Hall te geven, voelde Roosevelt zich woedend. Ze stuurde meteen een brief van haar ontslag uit de groep en schreef over het incident in haar wekelijkse column. Ze dacht dat ze een actie hadden ondernomen die alom werd bekritiseerd en voor haar om lid te blijven van DAR impliceert dat ze de actie goedkeurt.
Walter White, toen uitvoerend secretaris van de NAACP, had het idee om Anderson buiten te laten zingen op de trappen van het Lincoln Memorial. Minister van Binnenlandse Zaken Harold Ickes keurde de logistiek goed en leidde Anderson het podium op voor haar historische optreden op 9 april 1939. (Bron: NPR)