Van oud-president Richard Nixon was bekend dat hij een van de grootste schandalen van het land had veroorzaakt. Hierdoor moest hij aftreden, maar wist je hoeveel mensen hij meenam?

Het Watergate-schandaal was een van de meest spraakmakende problemen in het Witte Huis. Negenenzestig mensen werden aangeklaagd en 48 werden veroordeeld. De meesten van hen maakten deel uit van Nixons topbestuur.

Details over het Watergate-incident

In de ochtend van 17 juni 1972 arresteerde de politie van Washington vijf inbrekers die werden betrapt in het kantoor van het Democratisch Nationaal Comité in het Watergate-complex van de hoofdstad. Bij onderzoek waren vier van de vijf actieve agenten van de Central Intelligence Agency (CIA) die acties voerden tegen de Cubaanse president Fidel Castro.

De vijfde inbreker werd geïdentificeerd als James W. McCord. Hij was de veiligheidschef van het Comité voor de herverkiezing van de president (CREEP), onder toezicht van John Mitchell, de voormalige procureur-generaal van president Nixon. (Bron: Brits)

In die tijd was Nixon kandidaat voor herverkiezing en vond hij een agressieve campagne essentieel omdat het een tijd was waarin de natie verdeeld was vanwege de oorlog in Vietnam. De regering van Nixon gebruikte agressieve tactieken, waaronder illegale spionage. CREEP kreeg de opdracht om kopieën van uiterst geheime documenten en afluistertelefoons te stelen in het kantoor van het Democratisch Nationaal Comité in de hoop oneerlijke voordelen te krijgen die Nixon zou kunnen gebruiken.

Ze realiseerden zich dat de telefoontaps niet goed werkten, dus stuurden ze vijf vermeende inbrekers om het probleem op te lossen. De inbrekers werden gepakt toen een bewaker merkte dat verschillende deursloten in het gebouw waren afgeplakt. De bewaker belde de politie, die op tijd kwam en hen op heterdaad betrapte.

Verdenking van betrokkenheid van Nixon doemde boven het onderzoek op toen rechercheurs kopieën van de telefoonnummers van CREEP in de bezittingen van de inbreker vonden. (Bron: Geschiedenis)

Het schandaal en de nasleep

Toen de misdaad op een samenzwering begon te lijken en niet alleen op een simpele inbraak, begonnen verschillende mensen hun onderzoek, waaronder de Washington Post-verslaggevers Bob Woodward en Carl Bernstein. Al snel kwam het duo in contact met een anonieme klokkenluider, die ze belden Deep Throat, die hen essentiële informatie gaf die de nieuw herkozen president Nixon in verband bracht met de misdaad.

Naarmate het onderzoek vorderde, begonnen sommige leden van de regering-Nixon van kant te wisselen en uiteindelijk getuigden ze tegen Nixon en de misdaden die hij had begaan. Een van Nixons assistenten, John Dean, getuigde dat Nixon elk gesprek in het Oval Office voor de grand jury in het geheim opnam.

Meer informatie die leidde tot Nixons connectie met het Watergate-schandaal werd aan het licht gebracht toen het Hooggerechtshof in 1974 de president beval de banden van in het geheim opgenomen gesprekken in het Oval-kantoor te overhandigen. De opnames leverden onmiskenbaar bewijs van Nixons betrokkenheid bij het schandaal. (Bron: Geschiedenis)

De onderzoeken leidden tot de identificatie van 69 personen die deel uitmaakten van de administratie van Nixon. Van de 69 werden 48 veroordeeld voor hun rol in de misdaden van de president. Nixon, die definitief werd afgezet, nam in augustus 1974 ontslag uit zijn functie en werd vervangen door zijn vice-president, Gerald Ford.

Ford besloot stoutmoedig om Nixon volledige en onvoorwaardelijke gratie te verlenen voor elke misdaad die hij beging terwijl hij als president zat. Door deze beslissing verloor de natie haar vertrouwen in de nieuwe president en is er twijfel ontstaan ​​over de transparantie van de regering. (Bron: Brits)