De meeste kersttradities die we tegenwoordig beoefenen, zijn terug te voeren tot het Victoriaanse tijdperk. Van kerstbomen tot kousen, zelfs kerstliederen werden populair gemaakt in de jaren 1840. Maar wist je van het nogal riskante kerstspel dat in het verleden werd gespeeld?

Een traditioneel Victoriaans kerstspel, Snap-Dragon werd gespeeld met een ondiepe kom gevuld met rozijnen en cognac. De cognac zou in brand worden gestoken en spelers zouden de rozijnen nemen zonder hun handen te verbranden.

Het spel van Snap-Dragon

Snap-Dragon vindt zijn oorsprong al in het Shakespeare-tijdperk. William Shakespeare verwees naar deze kersttraditie in zijn Love's Labour's Lost, waar het rustieke karakter Pak vermeldt Je wordt makkelijker ingeslikt dan een flapdragon. Het spel werd ook verwezen in Falstaff's Henry IV. (Bron: Romantiek uit het verleden)

In de 1811 publicatie van Francis Grose Woordenboek van de vulgaire tong, het spel Snap-Dragon, ook bekend als Flap-Dragon of Flapdragon, was een gezelschapsspel dat populair was van de 16e tot de 19e eeuw. In het woordenboek is de definitie als volgt: Kerstgok: rozijnen en amandelen worden in een kom cognac gedaan en de kaarsen worden gedoofd, de geest wordt in brand gestoken en het gezelschap klautert naar de rozijnen. (Bron: Jane Austen)

Het spel is vrij eenvoudig. Een breed en plat bord is gevuld met rozijnen en amandelen. Deze zouden dan voldoende in cognac worden gedrenkt om het fruit en de noot te laten drijven. De plaat zou dan in een donkere kamer worden geplaatst. Het spel begint zodra de cognac in brand wordt gestoken en een blauwe vlam afgeeft. Het doel is om zoveel mogelijk van de rozijnen en amandelen te eten zonder te verbranden.

Rozijnen of amandelen kunnen worden vervangen door druiven of pruimen. Spelers zouden rond de vlammende plaat worden geplaatst en de lichten zouden worden gedoofd om een ​​griezelig gevoel van het hele spel te geven. Het vlammende fruit of de noot zou dan worden gedoofd door het rechtstreeks van het bord te eten terwijl het nog brandt.

Het spel werd traditioneel gespeeld tijdens kerstavond, en er werd gemeld dat de traditie werd gevolgd in zowel Engeland als de Verenigde Staten. Door de jaren heen nam de populariteit af omdat velen het gevaar begonnen te voelen dat het oplegde aan zowel spelers als toeschouwers. (Bron: Atlas Obscura)

Andere bizarre kersttradities

Naast het spel Snap-Dragon zouden andere kersttradities zeker ronduit raar zijn in de tijd van vandaag. Het kerstseizoen uit het Victoriaanse tijdperk was niet compleet zonder Blindemans bluf spel. De game lijkt veel op wat we tegenwoordig kennen, waarbij een geblinddoekte speler anderen probeert te taggen.

Het verschil is hoe het in het verleden werd gespeeld. Spelers zijn meestal dronken en er wordt geen rekening gehouden met veiligheid. Het was prima voor spelers om blessures op te lopen, zoals gebroken armen en benen als gevolg van het spel.

Een ander spel dat tijdens het Victoriaanse tijdperk werd gespeeld, was: Hoepel en verberg. De spelmechanica was vergelijkbaar met: Verstoppertje, maar het belangrijkste verschil is dat als iemand wordt betrapt op het verbergen in de buurt van of op het bed, het geschil zal eindigen in zoenen. (Bron: Atlas Obscura)