Kinderen die traumatische gebeurtenissen meemaken, worden vaak psychisch getroffen, maar met de juiste erkenning en de juiste hulp worden ze normaal functionerende volwassenen. Sommigen kunnen echter niet omgaan met de trauma's die ze hebben ervaren tijdens het groeien. Deze ontwikkelen zich tot psychologische problemen die zich op verschillende manieren manifesteren. Een voorbeeld is het geval van Hik meisje.
Jennifer Mee stond bekend als het "hikmeisje" toen ze een oncontroleerbaar geval van hik kreeg. Ze hikte 50 keer per minuut. In een niet-gerelateerde zaak werd Mee schuldig bevonden aan moord met voorbedachten rade en werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis.
Het hik-meisje
Jennifer Ann Mee werd geboren op 28 juli 1991 in St. Petersburg, Florida. Ze was de oudste van vijf zussen. Op jonge leeftijd gingen Mee's ouders uit elkaar, waardoor ze problemen kreeg met verlating en onzekerheid. Dit werd verder ontwikkeld omdat haar moeder altijd aan het werk was om de eindjes aan elkaar te knopen.
Mee werd verkracht en gemolesteerd, waardoor ze zich meer verlaten en alleen voelde. Mee ontwikkelde een laag zelfbeeld waardoor ze op de verkeerde manier aandacht van mannen zocht. Daarna deed ze wat en verkocht drugs, en om haar levensstijl bij te houden, ruilde ze seks in voor geld.
In 2007 begon Mee oncontroleerbare aanvallen van hik te krijgen. Ze voelde diepe pijnen in haar borst en begon drie weken lang non-stop te hikken. Mee begon hulp te zoeken op sociale media en al snel pikte een krant haar verhaal op. Haar verhaal ging viraal en kreeg de aandacht waar ze haar hele leven naar op zoek was.
Verschillende ochtendshows boekten haar als een media-nieuwsgierigheid, en haar periodes van hikken werden zelfs vergeleken met het wereldrecord voor niezen. Er waren verschillende theorieën over de oorzaak van haar hik, van het syndroom van Gilles de la Tourette, depressie en zelfs een onbewust verlangen om gewild te zijn.
Haar vijf weken roem werden minder toen haar hik ook verdween toen ze medicijnen kreeg die gewoonlijk werden voorgeschreven aan mensen met het syndroom van Gilles de la Tourette. Ze keerde terug naar haar oude leven en pleegde dezelfde misdaden voordat ze beroemd werd. Ze begon ook te daten met een aspirant-rapper, Lamont Newton. (Bron: JMeeGratis)
De misdaad die Jennifer Mee een levenslange gevangenisstraf bezorgde
Mee bedacht een plan om slachtoffers van overvallen online te vinden en op te zetten om geld te verdienen. Vervolgens richtte ze haar bemanning op bestaande uit Newton en een andere vriend, Laron Raiford. In 2010 ontmoette Mee Shannon Griffin online, een 22-jarige man. Ze regelde dat Griffin marihuana kocht van Newton en Raiford. (Bron: Mensen pil)
Op 23 oktober 2010 lokte Mee Griffin naar een verlaten huis om Newton en Raiford te ontmoeten. De twee besloten in plaats daarvan Griffin te beroven, maar toen Griffin terugvocht, schoten de mannen hem verschillende keren neer en doodden hem. Mee was niet op de plaats delict omdat ze op de weg was als uitkijk. Toen ze de schoten hoorde, schrok ze en rende weg. (Bron: JMeeGratis)
De volgende dag werden alle drie gearresteerd. Ondanks dat ze hadden gemeld dat ze niet op de plaats delict was, vonden onderzoekers Mee's DNA in Griffin's shirt. John Trevena, Mee's advocaat, bood aan om Mee schuldig te maken in ruil voor een gevangenisstraf van vijftien jaar, maar werd niet geaccepteerd.
Trevena probeerde ook te beweren dat Mee schizofrenie had. De rechter beval een psychologische test en vond dat Mee bekwaam was om terecht te staan. In 2013 werd Mee schuldig bevonden aan moord met voorbedachten rade en veroordeeld tot levenslang in de gevangenis zonder de mogelijkheid van voorwaardelijke vrijlating. (Bron: Mensen pil)