Sommige dieren hebben het vermogen gekregen om te praten door te leren of te trainen, zoals papegaaien en olifanten. Maar verrassend genoeg blijven apen en mensapen, de naaste neven van de primaten van de mens, niet in staat om mensachtige spraak te produceren. Velen geloven dat hun anatomie hen verhindert om als mensen te praten, maar nieuw onderzoek heeft dat idee weerlegd. 

Ondanks dat ze anatomisch zijn uitgerust voor mensachtige spraak, kunnen apen en mensapen, waaronder de Japanse makaak, niet praten als mensen vanwege hun gebrek aan neurale controle over hun stemkanaalspieren. 

Darwins theorie over het onderwerp

Sommige dieren verrasten ons met hun aangeleerde vaardigheid om te praten, zoals Alex, de papegaai, die een vocabulaire had van meer dan 100 woorden en zelfs hoofd- en rangtelwoorden verstond. Daarnaast leerde een olifant genaamd Kosik ook Koreaans, waarbij hij de punt van zijn slurf op dezelfde manier gebruikte als mensen met hun vingers fluiten. Gezien deze voorbeelden, beginnen sommigen zich af te vragen: waarom kunnen onze naaste neven en nichten van primaten, apen en mensapen, niet praten?

Veel mensen gingen er aanvankelijk van uit dat apen niet konden praten als mensen omdat ze niet in staat waren om het spraakgeluid van mensen te produceren. De meesten geloofden dat de kelen en monden van deze primaten hen ervan weerhielden hun tong, wangen, middenrif en stembanden te bedienen zoals wij. Maar nieuw onderzoek suggereert anders.  

Evolutionair bioloog en cognitief wetenschapper William Tecumseh Sherman Fitch III, de hoofdauteur van het onderzoek, stelt dat het antwoord op de vraag waarom apen en mensapen niet als mensen kunnen spreken, dateert uit de periode van Darwin. Darwin legde uit dat niet-menselijke primaten vanwege hun hersenen geen menselijke spraakgeluiden konden produceren. Naarmate de jaren verstreken, voerden veel experts aan dat de anatomie van niet-menselijke primaten hen verhinderde om het brede scala aan klinkers te maken die mensen kunnen maken.

Fitch en Asif Ghazanfar, zijn co-auteur, een neurowetenschapper van de Princeton University, theoretiseerden dat Darwin gelijk had. En daarmee trainden ze Emiliano, een langstaartmakaak, in het primatenlab van Princeton. Emiliano zat op een stoel terwijl ze een röntgenvideo maakten van hem terwijl hij talloze taken deed, zoals geeuwen, eten en een verscheidenheid aan lipklappen en vocalisaties produceren. Uit hun bevindingen bleek dat tal van antropologen ongelijk hadden. (Bron: Wetenschap) 

Het onderzoek dat de experts weerlegde

De bevindingen van hun onderzoek suggereren dat makaken anatomisch uitgerust zijn om mensachtige spraak te produceren. En aangezien de vocale anatomie van de makaak lijkt op die van andere apen, stelt Fitch dat deze niet-menselijke piraten ook klaar voor spraak.

De onderzoekers kwamen tot deze conclusie door 99 verschillende configuraties van Emiliano's vocale kanaal te analyseren, waarbij ze gebruik maakten van tal van taalkundige instrumenten die in staat zijn om te meten welke configuraties van het strottenhoofd, de tong en de lip de frequenties kunnen maken die overeenkomen met verschillende klinkers. De experts hebben vervolgens Emiliano's vocale configuraties omgezet in een computerprogrammasimulatie, waarvan ze de gesimuleerde apenstem van Emiliano duidelijk en begrijpelijk vonden.

Als deze niet-menselijke primaten zijn? klaar voor spraak, waarom konden ze niet praten als mensen? Het antwoord ligt in hun brein. Apen en mensapen hebben geen neurale controle over hun stemkanaalspieren om ze te bedienen voor mensachtige spraak, waardoor ze zich beperken tot gegrom, gekoester en gejoel. (Bron: Wetenschap)