Gesynchroniseerd als De krokodillenjager, blijft wijlen Steve Irwin relevant vanwege zijn duidelijke liefde voor dieren in het wild, vooral reptielen. Van al zijn prestaties is een van zijn meest opmerkelijke prestaties zijn ontdekking van een nieuwe schildpadsoort, de Irwins schildpad. 

Irwin's schildpad of de Elseya irwini, ontdekt tijdens een van Steve Irwins krokodillenvangsttochten met zijn vader in de Burdekin-rivier, is vernoemd naar zijn ontdekkers. Het heeft een duidelijke lichtgele kleur die zich uitstrekt tot aan de bovenkant van zijn kruin en door zijn cloaca kan ademen.

Wie is de krokodillenjager?

Steve Irwin, bijgenaamd De krokodillenjager, wordt herinnerd vanwege zijn enorme liefde voor dieren, vooral reptielen. Zelfs als een klein jongetje toonde hij zijn talent in het omgaan met dieren toen hij op zesjarige leeftijd zijn eerste giftige slang ving. Bovendien werd Steve bekend als een frequente laatkomer op hun school, omdat hij zijn moeder vaak smeekte om te stoppen met autorijden, zodat hij een hagedis kon redden.

Steve Irwin's totale aanbidding voor dieren in het wild toonde zich vanaf zijn kindertijd tot aan zijn overlijden. Op negenjarige leeftijd hielp hij bij het vangen van probleemkrokodillen, en toen hij achttien jaar oud was, bracht hij het grootste deel van zijn dag door met werken in een wildpark genaamd Reptielen- en faunapark van Queensland, het onderhouden van het terrein en het verzorgen van de dieren in het wild. Bovendien wijdde hij vele maanden aan een verblijf in de afgelegen gebieden van het verre noorden van Queensland om krokodillen te vangen voor de regering van Queensland.

Nadat ze met zijn vrouw Terri Raines getrouwd waren, begonnen ze een natuurdocumentaire te filmen over een probleemkrokodil in het uiterste noorden van Queensland. De natuurdocumentaire kreeg al snel grip en baarde de beroemde De krokodillenjager.

Met Steve Irwin en Terri die de show hosten, De krokodillenjager werd een enorm internationaal succes, vijf seizoenen voor het einde ervan. Tragisch genoeg stierf hij in 2006. Hij heeft talloze onderscheidingen ontvangen die zijn levenswerk eren, of het nu voor of na zijn overlijden is.

Zijn prestaties omvatten erkenning als de toeristische export van het jaar, het ontvangen van de Australische regering Centenary Medal, Honorary Professorship, Queensland Greats Award, en zelfs het ontdekken van een nieuwe schildpaddensoort genaamd Irwins schildpad. (Bron: Dierentuin van Australië) 

De schildpad van Irwin en zijn ontdekking

Tijdens een van zijn krokodillenvangsttochten op de Burdekin-rivier in 1990, zagen Steve Irwin en zijn vader, Bob Irwin, een ongewone schildpad die ze nog nooit eerder hadden gezien.

Nu bekend als de Elseya irwini, nam Steve foto's van de schildpad voordat hij de foto's naar John Cann, een gewaardeerde Australische herpetoloog, stuurde. Cann verzamelde vervolgens het exemplaar en noemde het Elseya irwini or Irwins schildpad na zijn ontdekkers. (Bron: Nationaal aquarium) 

De bijtschildpad van Irwin is endemisch in de stroomopwaartse uitlopers van de rivieren Bowen en Broken en kan worden gezien door zijn unieke lichtgele verkleuring op zijn kop die zich uitstrekt tot aan de bovenkant van zijn kruin. Daarnaast is de schildpad ook een cloaca-ademhalingsapparaat, waarin het zuurstof naar binnen diffundeert en kooldioxide uitademt.

Dat gezegd hebbende, blijft de schildpad van Irwin een van de meest kwetsbare dieren met projecten voor afdamming en waterbeheer, omdat ze gespecialiseerde habitats nodig hebben die zorgen voor goed geoxygeneerd kwaliteitswater en een continue stroom. (Bron: Uranna)