We kunnen gerust stellen dat veel mensen niet tevreden zijn met hun baan. Meestal zouden ze niet eens nadenken over een saaie baan, maar zou er een baan zijn die saai genoeg is om je werkgever ervoor aan te klagen? 

Frédéric Desnard, een Franse manager die voor een internationaal parfumbedrijf werkt, kreeg van de Franse rechtbanken € 40,000 toegekend omdat hij zich te veel verveelde in zijn baan. Ondanks dat hij goed werd betaald, kreeg hij er een zenuwinzinking van. 

Het verhaal van Frédéric Desnard

interparfums is een parfumbedrijf gevestigd in Frankrijk. Het bedrijf ontwikkelt, produceert en distribueert prestigieuze parfums en cosmetica voor bekende namen zoals Abercrombie & Fitch, Anna Sui, Coach, DKNY, Dunhill, Ferragamo, GUESS en Hollister, om er maar een paar te noemen. Het bedrijf is momenteel eigenaar van Lanvin-geuren en het merk Rochas. (Bron: Interparfums Inc.)

In december 2006 trad Frédéric Desnard toe tot het geurbedrijf als manager. Volgens eerdere collega's was Desnard een modelmedewerker. Hij toonde toewijding aan zijn werk bij het gewaardeerde geurbedrijf.

Maar in 2009 merkte Desnard dat zijn werklast begon te verlichten. Taken die hij gewoonlijk deed, werden hem ontnomen. Dit begon drie jaar later te verslechteren toen Interparfums een belangrijk contract verloor. Het bedrijf begon met het ontslaan van werknemers. Gelukkig kon Desnard zijn baan bij Interparfums behouden.

Met het verstrijken van de jaren werd de Franse manager al snel moe van zijn werk. Het was niet de overvloed aan werk die hem vermoeide, maar het tegenovergestelde. Hij kreeg geen zinvolle taken te doen. Desnard beweerde dat hij alleen ondergeschikte taken kreeg, zoals het kopen van kantoorbenodigdheden, het repareren van een stoomgenerator, het opnieuw configureren van een tablet en boodschappen doen voor de president.

Desnard beschreef zijn werkdag als werkdagen van 20 tot 40 minuten, waar zijn officiële taak in dat tijdsbestek wordt voltooid. En daarna zou hij niets meer te doen hebben. Ondanks dat hij een jaarsalaris van € 80,000 had, voelde hij zich erg moe van zijn werklast van het niets. Hij voelde zich ook schuldig en schaamde zich omdat hij zoveel geld verdiende door niets te doen.

Bovendien had Desnard het gevoel dat hij onzichtbaar was in het bedrijf, dat het niemand iets kon schelen hoe laat hij binnenkwam. Desnards advocaat, Montasser Charni, verklaarde dat hij moreel was vernietigd, en dat manifesteerde zich fysiek.

Desnard verveelde zich letterlijk. Vrijwel het tegenovergestelde van een burn-out. Hierdoor kreeg hij een epileptische episode tijdens het rijden. De aflevering veroorzaakte een ongeluk waardoor Desnard enkele dagen in coma raakte. (Bron: NDTV)

Desnards juridische zaak

In september 2014 werd Desnard ontslagen na zeven maanden ziekteverlof. De Franse manager vond zijn ontslag onterecht, aangezien hij een ongeval had gehad en met ziekteverlof was gesteld. (Bron: Personeelssector)

Vervolgens diende hij een klacht in bij een arbeidsrechtbank, waarin hij verklaarde dat zijn baan hem tot een professionele zombie. Charni beweerde in de rechtbank dat Desnard was professioneel gedood door verveling.

De advocaat van Interparfums, Jean-Philippe Benissan, beweerde in de rechtbank dat Desnard nooit heeft geprobeerd contact op te nemen met het management om zijn situatie te verduidelijken. Benissan beweerde ook dat hij het gezondheids- en veiligheidsbureau van de werknemer niet had gewaarschuwd. De advocaat specificeerde ook dat Desnard door de jaren heen consequent een schone gezondheidsverklaring heeft ontvangen.

Benissan wees er in de rechtbank ook op dat het de strategie van Desnard zou kunnen zijn om zijn situatie te verzilveren, omdat Desnard in het verleden een andere zaak aanspande bij de arbeidsrechtbank tegen Interparfums, waarin stond dat hij overwerkt was.

Maar volgens Charni wilde Desnard geen contact opnemen met het management van het bedrijf, simpelweg omdat hij dankbaar was dat hij nog steeds in dienst was, ondanks het feit dat veel van zijn collega's werden ontslagen. Charni beweerde ook dat bore-out een vorm van intimidatie was in de kantoorruimte, waarmee het hof van beroep van Parijs instemde. De Franse rechtbank kende Desnard hiervoor € 40,000 toe. (Bron: NDTV)