Te midden van de geavanceerde technologie van vandaag, vooral op het gebied van communicatie, lijkt de kunst van handgeschreven brieven al lang vergeten. Maar wist je dat sommige enthousiastelingen nog steeds brieven schrijven en mailen? Hoewel dit misschien niet het geval is met Mr. Kaor, laten we eens kijken waarom hij brieven schreef aan Hotel Spaander in Nederland.

Een Japanse man genaamd Mr. Kaor heeft dezelfde brief naar een hotel in Nederland gestuurd. Hotel Spaander krijgt de afgelopen veertig jaar consequent een brief van de mysterieuze Japanners.

De mysterieuze brieven van de heer Kaor

Hotel Spaander in Volendam ontvangt dagelijks mysterieuze brieven. Deze brieven hebben de afgelopen 40 jaar hun weg naar het hotel gevonden.

De brieven kwamen altijd in dezelfde luchtpostenveloppen, met de rode en blauwe patroonranden. Op alle enveloppen stond geschreven;  Het meest artistieke hotel van Nederland. Elke envelop was verzegeld met kleurrijke Japanse postzegels, waaruit bleek dat alle brieven afkomstig waren uit Nagao, Kagawa.

En alle letters hebben dezelfde boodschap, met slechts enkele verschillen in het aantal woorden en op de datum waarop de brief is geschreven. Er staat altijd:

Geachte heren:

Hoe gaat het met je en hoe is het weer?

Heel erg bedankt

-voor het sturen van wat informatie

-de andere dag.

Doe alstublieft mijn beste groeten

- aan alle leden.

Met de meeste hoogachting,

meneer Kaori

Chris Noorstrand, de algemeen directeur van Hotel Spaander, zag de brief voor het eerst toen hij in 2014 als consultant voor het hotel werkte. De brieven trokken zijn aandacht toen hij zag dat het hotelpersoneel ze ongeopend weggooide. Toen hij ernaar vroeg, vertelden ze hem het verhaal achter de brieven en hoe het hotel ze de afgelopen tien jaar heeft ontvangen. (Bron: Het Parol)

Waarom heeft meneer Kaor deze brieven gestuurd? 

Het interessante verhaal van de brieven trok de aandacht van Lex Boon. Boon is journalist in het dagblad Het Parol. Hij was verbaasd over het verhaal en besloot verder te zoeken. Hij merkte in de loop van de jaren dat de brieven werden geschreven zeer kleine discrepanties op.

Boon bracht de brieven naar de voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Grafologen om te kijken of hij achter de identiteit van de schrijver kon komen. De Monchy, de voorzitter, bevestigde dat de schrijver een man was. Maar hij merkte op dat sommige van de laatste brieven tekenen van mentale achteruitgang vertoonden, vergelijkbaar met die van oudere mensen. De schrijver deed meer moeite bij het schrijven van de letters, op basis van de streken van de woorden.

Boon voelde dat zijn tijd bijna op was, dus vloog hij onmiddellijk naar het retouradres toen een medewerker in Japan dit bevestigde. Hij ontdekte dat een zekere Kaor Yamamoto uit een rustig stadje Iza bij Takamatsu de man achter de brieven was.

Boon bereikte het eenvoudige huis van de bejaarde meneer Kaor, een gepensioneerde tuinman die bij zijn oudere vader woont. Tijdens het interview ontdekte Boon dat Kaor niet in Nederland is geweest of van plan is daarheen te gaan. Kaor vertelt dat hij Nederland gewoon leuk vindt omdat zijn vader in het jaar van de muis is geboren.
Het Japanse woord voor muis is nezumi, maar uitgesproken klinkt het als Nederland. Hij en zijn vader teelden aardbeien in hun tuin, waarvan ze allebei wisten dat ze populair waren in Nederland. Boon ontdekte dat Kaor lang geleden een penvriend uit Nederland had. Kaor wist nooit dat hij naar een hotel schreef. Hij schreef net naar Volendam, waar zijn fascinatie voor de stad is omdat het begon met de letter V, de 22e letter van het Engelse alfabet, die samenvalt met zijn verjaardag, de 22e. (Bron: Het Parol)