INÍCIO » Pessoas e sociedade » Qual é a história real sobre o casal de idosos que morreu no Titanic?

Qual é a história real sobre o casal de idosos que morreu no Titanic?

Enquanto o diretor do filme Titanic, James Cameron, pode ter tomado liberdades artísticas ao criar histórias sobre as pessoas a bordo do chamado navio inafundável, há personagens factuais no filme também. Vemos um casal de idosos abraçados na cama enquanto o navio afunda no final do filme. Mas você sabia que eles foram baseados em pessoas reais?

Rosalie Ida Straus e Isidor Straus, o casal de idosos, eram donos da loja de departamentos Macy's. Ida recusou um assento em um bote salva-vidas quando Isidor não foi autorizado a embarcar. Ela disse: “Aonde você for, eu vou”. Essas palavras inspiraram a fala de Rose no filme.

A história dos Strauses a bordo do Titanic

Rosalie Ida e Isidor Straus eram um casal rico que era co-proprietário da loja de departamentos Macy's. Isidor também foi ex-membro do Congresso dos EUA. O casal tinha um vínculo inquebrável e escolheram morrer juntos quando o Titanic afundou.

Quando o Titanic atingiu o iceberg e começou a afundar no oceano gelado, mulheres e crianças foram priorizadas para embarcar nos botes salva-vidas. Era a lei não escrita do mar. Ida, que tinha 63 anos na época, desistiu de sua chance de segurança para ficar com seu amado Isidor, com quem está casada há mais de 40 anos. Paul A. Kurzman, seu bisneto, compartilha sua história.

Minha bisavó Ida entrou no bote salva-vidas esperando que seu marido a seguisse. Quando ele não a seguiu, ela ficou muito preocupada e o oficial do navio encarregado de baixar aquele bote salva-vidas em particular disse: 'Bem, Sr. Straus, você é um homem idoso e todos nós sabemos quem você é. o bote salva-vidas com sua esposa. E meu bisavô disse: 'Não. Até eu ver que todas as mulheres e crianças a bordo deste navio estão em um bote salva-vidas, eu não entrarei em um bote salva-vidas.

Paul A. Kurzman, Bisneto

Depois disso, o casal se retirou para o quarto e aguardou seu destino.

Mesmo quando menino, Kurzman era fascinado pela história de seus bisavós. Quando ficou mais velho e compreendeu sua devoção e bravura, ele sentiu uma enorme sensação de orgulho, honra e respeito por eles. (Fonte: Agora)

Eles descobriram alguma coisa dos Strauses nos destroços?

No 20º aniversário do filme, Cameron convidou os ancestrais das pessoas que faleceram naquele dia para participar de um especial de uma hora no National Geographic Channel intitulado Titanic: 20 anos depois com James Cameron.

No segmento, eles mostraram um medalhão de ouro e ônix que pertencia aos Strauses. Foi encontrado dentro do relógio de bolso de Isidor quando seu cadáver foi recuperado. Infelizmente, eles nunca encontraram os restos mortais de Ida.

Dentro daquele medalhão havia duas fotografias. Eles tiveram que ser retocados um pouco por causa da água salgada, mas não foram muito danificados porque o selo estava muito apertado. Uma das fotos era de seu filho mais velho, Jesse, e a outra era de sua filha mais velha, e essa, claro, era Sara, minha avó.

Paul A. Kurzman, Bisneto

Outra peça que sobreviveu ao Titanic foi o casaco de vison de Ida. Depois que ela decidiu permanecer a bordo com o marido, ela deu a sua empregada, Ellen Bird, seu casaco ao embarcar em um bote salva-vidas. Algum tempo depois da tragédia, Bird tentou devolver o casaco para a filha de Ida, Sara. Ela agradeceu, mas disse-lhe para guardá-lo em memória de sua falecida mãe. (Fonte: Agora)

1 pensou em “Qual é a verdadeira história sobre o casal de idosos que morreu no Titanic?”

  1. Richard Beek

    Komt een beetje vreemd over e what is het nu:

    Ida weigerde een zitplaats op een redddingsboot toen Isidor niet aan board mocht. Ze zei: “Waar jij gaat, ga ik.” Dez palavras inspiraram o lijn de Rose no filme.

    Mijn overgrootmoeder Ida stapte in the redddingsboot in de verwachting que haar man zou volgen. Toen hij niet volgde, was ze erg bezorgd en de scheepsofficier die verantwoordelijk was voor het laten zakken van die specifieke reddingsboot zei: 'Bem, meneer Straus, u bent een oudere man en we weten allemaal wie u bent. Natuurlijk kunt u naar binnen gaan. de reddingsboot met je vrouw.' En mijn overgrootvader zei: 'Nee. Zolang ik niet zie dat elke vrouw en elk kind aan board van dit schip in a reddingsboot zit, zal ik zelf niet in a reddingsboot stappen.'

    In het ene gedeelte mocht hij niet aan board, dus stapte Ida uit en in het volgende gedeelte mocht hij instappen maar weigerde de goede man omdat niet alle vrouwen en kinderen aan board waren!

Deixe um comentário