Cheeta's lijken misschien intimiderend als ze hun prooi over de Afrikaanse graslanden besluipen, maar het zijn eigenlijk verlegen, gevoelige en introverte wezens. Ze zijn vatbaar voor zenuwachtigheid, waardoor ze angstig worden. Maar weet je hoe dierentuinen omgaan met cheeta-angst in gevangenschap?
Cheeta's zijn stille, gevoelige en introverte leden van de grote kattenfamilie en zijn vatbaar voor angst. Om cheeta-welpen te helpen dit te overwinnen, voorzien dierentuinen hen van hun eigen emotionele steunhonden.
Puppy's aan de redding
Hoewel we aannemen dat cheeta's intimiderend zijn, is dit eigenlijk het tegenovergestelde. Ze zijn nogal gereserveerd en introvert, en ze hebben de neiging om angst te ontwikkelen.
Als een cheeta te gestrest raakt om zich voort te planten, zou hij uitsterven, iets waar topcheetah-onderzoekers zich zorgen over maken omdat de wezens al uitgestorven zijn.
Dierenverzorgers in de Columbus Zoo werken elke cheeta samen met zijn emotionele steunhond om uitsterven te voorkomen. Het idee is dat het gemakzuchtige, vrolijke karakter van de hond op de bezorgde katten afslijt. Ze willen ook dat de cheeta's spelenderwijs leren ontspannen.
Dit is niet de eerste keer sinds cheeta's sinds de jaren tachtig worden gebruikt als dieren voor emotionele steun in het San Diego Zoo Safari Park. Voorheen gebeurde dit echter alleen in uitzonderlijke gevallen. Aan de andere kant worden honden nu vaker gebruikt om de inspanningen voor het behoud van cheeta's te ondersteunen.
Volgens de San Diego Zoo krijgen cheeta-welpen een metgezel toegewezen als ze drie tot vier maanden oud zijn. De cheeta's en hun hondenvriend maken eerst kennis met tegenover elkaar liggende zijden van een hek. De honden zijn in deze periode aangelijnd en met een geleider.
Als de dierenverzorgers een mogelijke match opmerken, zullen ze ervoor zorgen dat de twee dieren een afspraakje om elkaar te leren kennen. Dit is altijd een langzame procedure, vooral voor cheeta's die misschien nerveus zijn.
Als de ontmoeting goed verloopt, zullen de geleiders ze blijven observeren voordat ze beslissen wanneer de hond van de lijn mag worden losgelaten. Ze kunnen worden verplaatst naar een gebied waar ze veel tijd samen zullen doorbrengen als deze beslissing wordt genomen. (Bron: Cesar's Way)
De cheeta's en hun honden met emotionele steun worden in dit stadium alleen gescheiden tijdens de maaltijden, en ze zullen de meeste van hun andere activiteiten samen doen.
Cheeta's hebben aanzienlijk geprofiteerd van het gebruik van dieren met emotionele steun. Cheetah-welpen hebben in tal van omstandigheden bewezen de zelfverzekerde en levendige persoonlijkheid van hun hond te imiteren. Dit geeft hoop dat deze relaxte cheeta's in de toekomst meer zullen kunnen fokken naarmate ze ouder worden. (Bron: Huisdier nuttig)
Het probleem met cheeta's in gevangenschap
Cheeta's leven gemiddeld acht jaar in het wild, terwijl 17 jaar in gevangenschap niet ongewoon is. Ondanks het toenemende succes komt dit probleem echter doordat cheeta's zich niet goed voortplanten in gevangenschap. Als gevolg hiervan zijn ze relatief zeldzaam. Cheeta's worden af en toe in het wild gestroopt om baby's te produceren voor de dierenhandel.
Slechts ongeveer 44% van de zoölogische faciliteiten die probeerden de dieren te fokken, waren succesvol, met slechts 20% van de in gevangenschap gefokte cheeta's die zich voortplantten en 15% van de in het wild gevangen cheeta's die zich voortplantten. Een laag aantal zaadcellen en andere afwijkingen veroorzaken 37 procent van de kindersterfte, die wordt veroorzaakt door verschillende redenen, waaronder slechte veehouderijnormen. (Bron: Huisdier nuttig)