De Micronesiërs of Marshallezen waren in staat schepen te bouwen die bekend staan als kraanbalkkano's en eeuwen geleden hun systeem van loodsen en navigatie te ontwikkelen. Lang voor moderne kaarten en GPS vertrouwden de Micronesische mensen op hun vermogen om de beweging van de golven te voelen voor navigatie. Maar wist je dat ze ook over de deining van de oceaan navigeerden?
Micronesiërs navigeerden door de Stille Oceaan door verschillende soorten oceaandeining te herkennen en te interpreteren, en ze zelfs te gebruiken om het bestaan van eilanden honderden kilometers verderop te lokaliseren. Marshallese eilandbewoners maakten ook stokkaarten van deze deiningspatronen van de oceaan.
De unieke navigatietechniek
Duizenden jaren lang gebruikten Marshall Islanders een complexe vorm van navigatie met kaarten gemaakt van kokosnoothoofdnerf en zeeschelpen. De kaarten waren opgebouwd uit gebogen en rechte stokjes. Rechte stokken vertegenwoordigden de stromingen en golven rond de eilanden, terwijl gebogen stokken de golven van de oceaan vertegenwoordigden. De schelpen vertegenwoordigden de locaties van de eilanden. De kaarten werden uit het hoofd geleerd door de Marshallese navigators, die ze niet in hun kano's bij zich hadden. Elke grafiek was uniek en kon alleen door de maker worden geïnterpreteerd.
De Marshalleilanden bestaan uit 29 koraalatollen en vijf individuele eilanden. De eilanden en atollen zijn verdeeld in de westelijke Ralik-keten en de oostelijke Ratak-keten. De eilanden zijn extreem laag gelegen en waren van grote afstanden niet zichtbaar voor zeevaarders.
Naast golf- en deiningpatronen gebruikten de Marshallezen sterpatronen om door de oceaan te navigeren. Ze kwamen er ook achter waar de eilanden waren door te kijken naar de vogels die tijdens hun vlucht nestelden. Song werd gebruikt om de door de navigators afgelegde afstand te berekenen.
Er werden ook staafdiagrammen gemaakt om de belangrijkste deiningspatronen van de oceaan weer te geven en hoe de eilanden die patronen verstoorden. De schelpen die aan het raamwerk of de gesjorde kruising van twee of meer stokken waren vastgemaakt, vertegenwoordigden eilandlocaties.
Archeologen geloven dat de eerste mensen die zich in de Marianen vestigden, arriveerden na misschien wel de langste ononderbroken oceaanreis in de menselijke geschiedenis. (Bron: Vreugde van musea)
Hoe werd de techniek doorgegeven?
Pacific Islanders gebruikten de Stick Chart for Sea Navigation gemaakt van gespleten riet en kaurischelpen om hen te helpen bij het navigeren door hun oceaan. De kaurischelpen stellen sterren van het sterrenbeeld voor.
Navigatietechnieken op de Marshalleilanden werden van vader op zoon doorgegeven. Aan het einde van de negentiende eeuw begonnen de traditionele navigatietechnieken in verval te raken. In de twintigste eeuw waren er nog maar heel weinig Marshallese navigatie-experts over. Korent Joel overleed in 2017 en was een van de laatste experts. Korent Joel, een kapitein van een vrachtschip, werkte samen met de in Majel gevestigde organisatie Waan Ael of Canoes of the Marshall Islands.
Door kano's te bouwen en te zeilen, werkt de organisatie aan het behoud van de Marshallese cultuur. Kapitein Joel gebruikte zijn partnerschap om de Marshallese jeugd traditionele navigatietechnieken bij te brengen die hij van zijn grootvader had geleerd.
Na de Tweede Wereldoorlog maakten nieuwe elektronische technologieën navigatie toegankelijker en werd kanoën tussen eilanden minder gebruikelijk. Tegenwoordig worden Marshallese stokkaarten als souvenirs verkocht. De grafieken in dit bericht zijn ongeveer een eeuw geleden gemaakt. (Bron: Vreugde van musea)
Afbeelding van Slimme geschiedenis