Salvo D'Acquisto werd geboren in de Italiaanse stad Napels in 1920. Hij was de oudste van acht broers en zussen. Hij trad toe tot het Italiaanse leger en de politie, bekend als de Carabinieri, toen hij 19 was. Hij werd naar Noord-Afrika gestuurd om een paar jaar te dienen. Hij was een vrome katholiek en een geduchte leider. Maar heb je gehoord over zijn heldhaftige daad in 1943?
In 1943 kwamen twee Duitsers om bij het verkeerd omgaan met munitie. Als reactie daarop pakten de nazi's 22 lokale bewoners op en dwongen hen hun graven te graven voordat ze werden geëxecuteerd. Salvo D'Acquisto "bekende" de misdaad om hen te redden. Hij werd uitgevoerd in plaats van de andere 22, waarmee hij hun leven redde.
Het vroege leven van Salvo D'Acquisto
Salvo D'acquisto werd geboren op 15 oktober 1920 in Antignano, via San Gennaro, in een gebouw met vier verdiepingen dat bekend staat als Villa Alba. Zijn vader, Salvatore, komt uit Palermo en zijn moeder, Ines, komt uit Napels. Behalve dat hij opgroeide in een strikt katholieke omgeving en het salesiaanse asiel van de dochters van Maria Hulp der Christenen in Vomero via Alvino bijwoonde, was hij de eerste van vijf kinderen, de andere waren Frank, Rosario, Erminia en Alexander.
Na de lagere school en gemiddelden ging hij naar de middelbare school Giambattista Vico die beëindigde die een militaire kaart ontving voor het callen van lever; op 15 augustus 1939 meldde hij zich als vrijwilliger-in-Carabinieri, wiens wapen de grootvader van moeders kant en drie ooms speelde of speelde. (Bron: Eduka leven)
De heroïsche daad en het offer van een echte held
Op 23 september werden invallen uitgevoerd die resulteerden in de gevangenneming van 22 willekeurig gekozen mensen uit de lokale bevolking, terwijl een gewapend team Salvo D'acquisto met geweld uit de kazerne en de deur op het centrale plein van Palidoro verwijderde, samen met de andere gijzelaars.
Plaatsvervangend brigadegeneraal wordt gescheiden van de geharkte, in bedwang gehouden door het Duitse leger, dat hem niet met een stok mist en hem slaat: hij blijft echter waardig. Als de Duitsers CK D om de namen van de verantwoordelijken vragen, antwoordt hij dat de explosie een ongeluk was: kortom, die zijn er niet.
Daarna worden de gijzelaars het land uit gehaald: de geharkte krijgen schoppen en worden gedwongen een massagraf te graven ter voorbereiding op executie. Opgravingen duren een paar uur; echter, behalve voor aankoop, worden alle gijzelaars onverwachts vrijgelaten. Dat laatste is het zelfverwijt van de aanval, ook al ben je niet verantwoordelijk, om de levens te redden van tweeëntwintig gevangenen, die onmiddellijk worden vrijgelaten en wegrennen.
Salvo D'acquisto blijft in de kuil voor het peloton, klaar om de executie uit te voeren. Voordat hij wordt vermoord, schreeuwt hij, Lang leven Italië! Voordat hij genadeloos door de Duitsers werd neergeschoten. Het leger bedekt vervolgens zijn lichaam met de eerder opgegraven grond. Hij was jonger dan 23 jaar. Tegenwoordig eren monumenten, lanen en kazernes Salvo D'acquisto en zijn offer.
Paus Johannes Paulus II herinnerde zich hem ook in een toespraak tot de politie op 26 februari 2001 en zei:
De geschiedenis van de Carabinieri bewijst dat je het hoogtepunt van Heiligheid kunt bereiken door de plichten van haar gelovigen en vrijgevig te vervullen. Ik denk hier, uw collega, vice-brigadegeneraal Salvo D'acquisto, gouden medaille voor militaire moed, wiens proces van zaligverklaring aan de gang is.
Paus Johannes Paulus II
(Bron: Eduka leven)