Trey Parker, geboren als Randolph Severn Parker III, is een veelzijdige entertainer die werkt als acteur, scenarioschrijver, stemacteur en producer. Fans kennen hem het beste als mede-bedenker van de animatieserie voor volwassenen South Park, die hij samen met zijn beste vriend en zakenpartner, Matt Stone, heeft gemaakt. Maar wist je hoe hij auto-tune aan het werk kreeg?
Trey Parker moest vals zingen om auto-tune aan het werk te krijgen, en beweerde dat "als je het gebruikt en er correct in zingt, het niets met je stem doet."
Trey Parker en AutoTune
Parker onthulde in het commentaar van het Gay Fish-nummer "Fishsticks" dat hij de auto-tune niet kon laten werken met zijn stem. Ze waren ervan overtuigd dat er een technisch probleem was of dat de geluidsmannen met hem aan het knoeien waren. Na verschillende pogingen om auto-tune aan het werk te krijgen en alle andere mogelijkheden uit te sluiten, realiseerden ze zich dat Parker zuiver zong, waardoor het apparaat niet werkte.
Je moest een slechte zanger zijn om dat ding echt te laten klinken zoals het klinkt.
Trey Parker, entertainer
Zijn oplossing voor het probleem was eenvoudig en het werkte. Hij moest zo slecht zingen als hij kon om automatisch afstemmen te laten werken, en dat deed het. Trey Parker zong zo slecht als hij kon, waardoor het nummer van Gay Fish klonk als een moderne popsong. Dit toont aan dat Parker een betere zanger is dan de meeste populaire en succesvolle artiesten van vandaag. (Bron: BBC)
De Auto-Tune-naam
Vanwege het wijdverbreide gebruik is Auto-Tune geverifieerd, meestal aan het worden autotune met een kleine letter 'a' en geen koppelteken; zijn naam is nu synoniem met wat het doet als Hoover of Google. Ondanks zijn populariteit als generiek doe-woord, zijn er tal van concurrenten op de markt, waaronder Wave Tune en VariAudio, waarvan Melodyne de bekendste is. Autotune vs. Melodyne is een voortdurende strijd die meer grip heeft gekregen, vergelijkbaar met Blur vs. Oasis, maar met muziektechnologietypes, en wie wint hangt af van wie je het vraagt. (Bron: BBC)
De impact van Auto-Tune op nieuwe artiesten
Cher's Believe werd de grootste hit uit haar carrière toen het 20 jaar geleden werd uitgebracht en een geest uit de fles liet ontsnappen. Toonhoogtecorrectie bestond al sinds het begin van de jaren negentig, maar wat sommigen zagen als een gimmickachtig effect dat rond de 1990 seconden op Cher's stem werd toegepast, zou een revolutie teweegbrengen in het geluid van popmuziek.
De manier waarop men technologie manipuleert is artistieker dan veel mensen zich realiseren. T-Pain, wiens hit Bartender een van de grote vaandeldragers van de beweging is, is op zijn hoede voor andere artiesten die hebben geprobeerd de technologie te gebruiken, vooral zijn oude vriend Kanye West, wiens 808- en Heartbreak-albums de effecten gebruikten nadat de zang was verdwenen. neergelegd, niet eerder.
Volgens pophistoricus Simon Reynolds, die voor Pitchfork schrijft, was T-Pain teleurgesteld dat Ye's album lovende kritieken kreeg, terwijl zijn eigen Rappa Ternt Sanga, uitgebracht in 2005, ondanks commercieel succes niet dezelfde universele eer kreeg. Volgens Reynolds gaat Rihanna's Barbadiaanse stemkorrel goed samen met de tint van Auto-nasal Tune, waardoor een combinatie van vuur en ijs ontstaat. Tegelijkertijd hebben andere vocalisten geleerd om te buigen met het effect, gebruikmakend van de supergladde glans die het leent voor lange aanhoudende noten en intuïtief een beetje plat zingen, omdat dat op een aangename manier Auto-Tune overcorrectie triggert. (Bron: BBC)
Afbeelding van Amazone