De ramp in Tsjernobyl in 1986 was een nucleair ongeval in de kerncentrale van Tsjernobyl nabij de stad Pripyat. Tot op de dag van vandaag wordt het beschouwd als de ergste nucleaire ramp in de geschiedenis. Het gebied is zeer radioactief en bewoonbaar. Veel gebieden aan de rand van de zone zijn echter relatief veilig om in te wonen. Onderzoekers die het gebied voortdurend bestuderen en een ontdekking hebben gedaan over schimmels die groeien op de muren van reactor nr. 4. Wat zijn ze te weten gekomen?
Wetenschappers konden schimmels vinden die groeiden op de muren van de verwoeste kernreactor in Tsjernobyl. Deze schimmels lijken straling te absorberen en om te zetten in chemische energie die helpt bij hun groei.
De stralingetende schimmels
Wetenschappers waren stomverbaasd toen ze de ontdekking deden in 1991. Onderzoekers die op afstand robots bestuurden in de verlaten kerncentrale van Tsjernobyl, ontdekten pikzwarte schimmels die groeiden op de muren van de gedecimeerde kernreactor nr. 4 en radioactief grafiet uit de kern zelf afbraken. Bovendien leken de schimmels naar stralingsbronnen toe te groeien, alsof de microben er naar toe werden getrokken.
Meer dan tien jaar later kregen Ekaterina Dadachova van de Universiteit van Saskatchewan en haar collega's enkele van de schimmels en ontdekten dat ze sneller groeiden in aanwezigheid van straling dan andere schimmels.
De drie geteste soorten, Cladosporium sphaerospermum, Cryptococcus neoformans en Wangiella dermatitidis, vertoonden allemaal hoge niveaus van het pigment melanine, dat op verschillende plaatsen kan worden gevonden, waaronder de menselijke huid. Mensen met een donkere huidskleur hebben er veel meer van.
Melanine staat bekend om zijn vermogen om licht te absorberen en ultraviolette straling af te voeren. Maar in de schimmels leek het ook straling te absorberen en om te zetten in chemische energie voor groei, misschien op een vergelijkbare manier als hoe planten het groene pigment chlorofyl gebruiken om energie uit fotosynthese te halen.
Van melanine is bekend dat het licht absorbeert en ultraviolette straling verdrijft, maar bij schimmels lijkt het straling te absorberen en om te zetten in chemische energie voor groei, mogelijk zoals planten het groene pigment chlorofyl gebruiken om energie uit fotosynthese te halen. (Bron: Echte duidelijke wetenschap )
De stralingetende schimmels in de ruimte
Om meer te weten te komen over de stralingminnende schimmels van Tsjernobyl, stuurden de onderzoekers van het Jet Propulsion Laboratory (JPL) in 2016 acht soorten die van de locatie waren verzameld naar het International Space Station (ISS). Ze hopen te zien hoe de organismen in de ruimte zouden reageren.
De ISS-omgeving stelt inwoners bloot aan 40 tot 80 keer meer straling dan de omgeving van de aarde. De onderzoekers achter het project hoopten dat de schimmels moleculen zouden produceren die kunnen worden aangepast tot medicijnen die aan astronauten kunnen worden gegeven tijdens langdurige missies om hen tegen straling te beschermen. De bevindingen van het experiment moeten nog worden gepubliceerd.
Dadachova merkte in een paper uit 2008 op dat door straling aangetrokken schimmels waarschijnlijk niet de eerste in hun soort zullen zijn.
Grote hoeveelheden sterk gemelaniseerde schimmelsporen zijn gevonden in afzettingen uit het vroege Krijt, toen veel soorten dieren en planten uitstierven. Deze periode valt samen met het oversteken van de "magnetische" aarde, wat resulteert in het verlies van haar "schild" tegen kosmische straling.
Ekaterina Dadachova, onderzoeker, Universiteit van Saskatchewan
Deze studie presenteert een fascinerende mogelijkheid: zouden er plaatsen in het universum kunnen zijn waar melanine-bevattende soorten gedijen in stralingsrijke omgevingen? Het leven kan overal een weg vinden waar energie verzameld kan worden. (Bron: Echte duidelijke wetenschap)