Een Duitse non verliet diepbedroefd na het zien van leprapatiënten in Pakistan, waar men geloofde dat het een straf van God was en patiënten werden verbannen, lieten alles achter en verhuisden daarheen om lepra alleen te bestrijden. Ze heeft het land (toen 127 miljoen inwoners) van de ziekte verlost.

Niet-moslimverlosser van een moslimland

Het jaar is 1960, lepra is wijdverbreid in Pakistan. Erger nog, het wordt door God als een vloek beschouwd. Mensen raken melaatsen niet aan, omdat ze denken dat hun toestand besmettelijk is, ze worden niet behandeld, ze worden veroordeeld tot kolonies die voor hen zijn gecreëerd, weg van de algemene bevolking. Daar wachten ze om in afzondering te sterven, in pijnlijke pijn, met vlees dat rot en eraf valt. Als er een lot is dat erger is dan de dood, dan is dat het wel. Hun toestand zal waarschijnlijk niet veranderen, voor zover de ogen reiken, is er geen hoop in zicht. Maar buiten het medeweten van hen, heeft God andere plannen.

Melaatsenkolonie in Karachi

Melaatsenkolonie (2)

Een jonge katholieke non komt vast te zitten in Karachi op weg naar India met haar missie vanwege een visumprobleem. Hier is ze getuige van het lijden van melaatsen, het breekt haar, het slaat toe ... Verder lezen (3 minuten lezen)