De Sovjet-Unie verdiende de bijnaam Grote rode sportmachine tijdens hun gloriedagen. De natie beleefde zijn ineenstorting in 1991. Sports Science werd nationaal gefinancierd, met als doel dat Sovjetatleten uitblinken in allen Olympische sporten.

Hoewel het de afgelopen 30 jaar niet heeft bestaan, handhaaft de Sovjet-Unie nog steeds het record voor de meeste Olympische gouden medailles in het worstelen. Ze hebben in totaal 62 gouden medailles op hun naam staan.

Sportwetenschap van de Sovjet-Unie 

Na de Tweede Wereldoorlog richtten de meeste landen hun aandacht op sport. Amerika begon bijvoorbeeld aan zijn lange en moeizame reis om zijn sportwetenschap te perfectioneren. Helaas was er geen staatssteun of financiering voor Amerikaanse coaches.

Voor het IJzeren Gordijn was het een ander verhaal. Er werd een uitgebreid, nationaal gefinancierd sportwetenschappelijk programma ontwikkeld om de Olympische prestaties in alle sporten te verbeteren. Coaches werkten hand in hand met onderzoekers.

Coaches en onderzoekers keken naar de atleten die zullen deelnemen aan de Olympische Spelen. En in plaats van zich alleen te concentreren op de fysiologische reacties op inspanning, kozen de onderzoekers voor een meer holistische benadering. Ze erkenden dat sport en sporttrainingen moeten worden begrepen in de context van een bredere fysieke cultuur en samenleving.

Dit was precies het tegenovergestelde van wat de Amerikanen deden. Helaas hadden Amerikaanse coaches geen overheidsfinanciering en hadden ze ook geen toegang tot onderzoekers om hun atleten te trainen. Ze moesten hun systeem en trainingsmethodologieën creëren. Amerikaanse coaches hadden geen empirische gegevens om de prestaties van hun atleten te begrijpen en te verbeteren.

De rol van sport in de Sovjet-samenleving werd gedurende de hele Koude Oorlog gedemonstreerd, variërend van het begin van de jaren vijftig tot de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1950. Sport vertegenwoordigde de ideologische machtsstrijd tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten en vormde een arena waar Amerikaanse atleten konden spelen. zonder angst verslagen.

Het debuut van de Sovjet-Unie op de Olympische Spelen van 1952 was dramatisch. Vanaf dat moment domineerden de Sovjets de Olympische winter- en zomerspelen en verzamelden 395 gouden, 319 zilveren en 296 bronzen medailles.

Lev Pavlovich Matveyev speelde een grote rol in het Sovjet-trainingsregime voor atleten. In 1965 introduceerde en publiceerde hij zijn boek The Fundamentals of Sports Training. Matveyev analyseerde de prestaties van atleten en op basis van de gegevens stelde hij een algemene theorie van sport en training op die leidde tot het trainingsproces van voortdurende verbetering en pieken op het optimale moment. (Bron: STEENHOOP)

Gouden medailles Sovjet-Unie

Geen enkel land heeft ooit meer medailles gewonnen in de Olympische Worstelcompetitie dan de Sovjet-Unie. Het voormalige land, dat alleen van 1952 tot 1991 aan de Olympische Spelen meedeed, behaalde de meeste gouden medailles. Ze domineerden freestyle en Grieks-Romeinse worstelwedstrijden, waarmee ze in totaal 62 gouden medailles opleverden. (Bron: De open mat)

In de jaren dat de Sovjet-Unie deelnam aan de Olympische Spelen, hebben ze 51 gouden, 37 zilveren en 30 bronzen medailles verdiend voor freestyle-worstelen. De Sovjets wonnen 34 goud, 16 zilver en 10 brons in Grieks-Romeins worstelen. Het enige jaar dat de Sovjets geen gouden medailles wonnen voor freestyle-worstelen was in 1960. (Bron: Worstelschool)