Als hij aan zijn lot wordt overgelaten, zal de mens binnenkort de wereld vernietigen, zoals blijkt uit de ontdekking van het ozongat. Maar wist u dat deze ontdekking eigenlijk alle naties verenigde?
Het Montreal Protocol van 1987 is het milieuverdrag dat door elk land is ondertekend. Het doel is om de aantasting van de ozonlaag te stoppen. Het protocol was verantwoordelijk voor het uitfaseren van 98% van de ozonafbrekende stoffen.
Het gat in de ozon
De ontdekking van het ozongat in de Antarctische wateren werd in mei 1985 bekend bij het grote publiek. Wetenschappers Joe Farman, Brian Gardiner en Jonathan Shanklin van de British Antarctic Survey merkten het nieuwe fenomeen op: er werden onverwachte en aanzienlijke dalingen van de ozonniveaus in de stratosfeer gedetecteerd in de ozonniveaus over de Antarctische stations Halley en Faraday. De ozonlaag was slechts ongeveer tweederde dik zoals in eerdere decennia. (Bron: EAPS)
Ze ontdekten dat de ozonwaarden boven de stations van Halley en Faraday constant zijn gedaald naarmate de zon elk voorjaar weer verscheen. Halverwege de jaren zeventig begonnen de deals te dalen en werd veroorzaakt door iets in de stratosfeer.
Zoals we weten, is de ozonlaag een gebied in de stratosfeer van de aarde. Het bevat een hoog gehalte aan trizuurstof dat de meeste schadelijke ultraviolette stralen van de zon effectief blokkeert. De wetenschappers hebben vastgesteld dat chemicaliën die worden aangetroffen in alledaagse voorwerpen zoals airconditioners en spuitbussen, chloorfluorkoolwaterstoffen ongelooflijk nadelige effecten hebben op de ozonlaag. (Bron: Geschiedenis)
Andere wetenschappers bevestigden de aanwezigheid van het gat. Satellieten hebben gedocumenteerd dat het gat al ongeveer 20 miljoen vierkante kilometer heeft bedekt. Bovendien ontdekten ze dat de ozonlaag vanwege zijn geografische ligging gevoelig is voor CFK. Chloor uit CFC verandert in een actieve vorm wanneer het in de lente door de zon wordt geraakt, waardoor de ozonlaag effectief wordt vernietigd. (Bron: VK Onderzoek en innovatie)
Het Protocol van Montreal
Twee jaar na de ontdekking van het ozongat, het Montreal Protocol van 1987 Stoffen die de ozonlaag afbrekenof Protocol van Montreall, kortom, is gemaakt. Het protocol is ontworpen om de stratosferische ozonlaag te beschermen door de productie en consumptie van ODS, of ozonafbrekende stoffen, uit te faseren. (Bron: US Department of State)
Het protocol werd aanvankelijk ondertekend door 46 landen, die beloofden ODS in hun land geleidelijk uit te bannen. Kort daarna ondertekenden en steunden alle 197 leden van de Verenigde Naties het protocol. Voormalig VN-secretaris-generaal Kofi Annan merkt op dat het protocol vanwege de snelheid en goedkeuring van het verdrag misschien wel de meest succesvolle internationale overeenkomst is. (Bron: Geschiedenis)
Het protocol trad in werking op 1 januari 1989 en werd voortdurend aangepast om CFK's en halonen verder te verminderen en uit te faseren. Het verdrag omvat nu de geleidelijke afschaffing van de productie en het gebruik van tetrachloorkoolstof, trichloorethaan, fluorkoolwaterstoffen, chloorfluorkoolwaterstoffen, broomfluorkoolwaterstoffen en methylbromide. (Bron: Brits)
Met de volledige implementatie van het protocol voorspelden wetenschappers dat de ozonlaag zou terugkeren naar de staat van vóór de jaren tachtig. Het Amerikaanse Environmental Protection Agency schat ook dat Amerikanen naar verwachting 1980 miljoen gevallen van huidkanker, ongeveer 443 miljoen sterfgevallen door huidkanker en meer dan 2.3 miljoen gevallen van staar zullen vermijden. (Bron: US Department of State)
De studie van 2018, uitgevoerd door de World Meteorological Organization en UNEP, heeft al de eerste tekenen van herstel van de ozonlaag boven Antarctica laten zien, en wereldwijd wordt volledig herstel verwacht in 2065. (Bron: Brits)