Vissen bestaat al sinds de oudheid. Toch is de recreatievisserij pas in de moderne tijd uitgevonden, waarbij de vangst- en losvisserij de meest dominante sportsector is. Maar is deze techniek eigenlijk nuttig voor de vissen om te overleven? 

Het sterftecijfer van het vangen en loslaten van vis varieert sterk, afhankelijk van het soort vis, hoe het is gevangen en hoe het is behandeld. Vissen sterven vaak na vrijlating als ze verkeerd worden gevangen en vastgehouden.

Geschiedenis van het vangen en loslaten van vissen

Het eerste schriftelijke verslag van visserij als recreatieve activiteit werd gezien in een publicatie uit 1496 van de Engelse priorin Dame Juliana Berners. Het boek Een Verdrag van Fysshynge wyth an Angle bespreekt het niet-consumptieve aspect van vissen en beschrijft het als een reflectieve activiteit die mannen kan helpen om gezonder te worden, zowel lichamelijk als geestelijk.

De publicatie bespreekt ook het idee van het vangen en vrijgeven van de vis, hoewel de terminologie niet wordt gebruikt. Het verklaarde dat ook mag een man zijn amusement niet overdrijven en te veel tegelijk vangen. Berners omschrijft forel en vlagzalm in hun tijd ook als jachtvissen.

De sport werd zo'n 150 jaar na de publicatie van Berners bij de reguliere bevolking geïntroduceerd. In 1653 publiceerde Sir Izaak Walton De complete visser. Het boek veranderde de manier waarop vissen als een sport werd beschouwd volledig en bevatte een etiquetterichtlijn voor vissers om van de sport te genieten. De invloed van het boek is nog steeds te zien in de visserijactiviteiten van vandaag. (Bron: Vis Canada)

Sterftecijfer bij het vangen en loslaten van vis vandaag

Bij de huidige recreatieve visserijactiviteiten genieten de meeste deelnemers van het idee om de vis te vangen, te fotograferen en vervolgens weer los te laten. Maar recente studies hebben aangetoond dat het simpelweg loslaten van de vis niet garandeert dat hij zal overleven, wat volledig in tegenspraak is met de praktijk.

Hoewel de sterftecijfers bij verschillende vissoorten variëren, ontdekten de studies van visserijbiologen interessante factoren die bijdroegen aan een hogere mortaliteit van gevangen en uitgezette vis. Hier zijn een paar.

Water- en luchttemperaturen spelen een cruciale factor.

Sommige jachtvissen kunnen de plotselinge temperatuurverandering van koud naar warm niet aan.

De duur van het vangen van de vis.

Studies tonen aan dat hoe langer de visser er over doet om een ​​vis te vangen, hoe meer melkzuur het lichaam van de vis aanmaakt. Dit kan leiden tot hun eerdere dood wanneer ze worden vrijgelaten.

De manier waarop de vis wordt behandeld wanneer hij wordt gevangen.

Het verticaal houden van de vis kan ernstige schade aan zijn inwendige organen veroorzaken. Het vasthouden van de vis aan zijn kieuwen veroorzaakt ook extreme schade, wat bijdraagt ​​aan de sterftecijfers wanneer ze worden losgelaten.

De manier waarop de vis wordt teruggezet in het water.

Studies tonen aan dat het voorzichtig terug laten zakken van de vissen in het water in plaats van ze gewoon terug te gooien, bijdroeg aan een lager sterftecijfer.

(Bron: Duluth News-Tribune)

Tips bij het vissen

Veel enthousiastelingen bespreken uitgebreid hoe ze op de juiste manier vis kunnen vangen en loslaten wanneer ze van de sport genieten, omdat dit gunstig is voor het ecosysteem van de vissen en om zich aan de wet te houden. Hier zijn een paar tips om de vissen in leven te houden.

Gebruik een uitrusting die zwaar genoeg is voor de vis die je vangt.

Probeer de vis snel te vangen, en een manier om dit efficiënt te doen, is als je uitrusting de vis snel kan opduiken. Te veel speling veroorzaakt extreme uitputting van de vissen.

Dompel je handen en netten in het water.

Visslijm is essentieel voor hun overleving en droge handen of handschoenen zullen het van hun lichaam verwijderen. Het hebben van natte handen of netten kan het verlies van het visslijm tot een minimum beperken.

Let goed op hoe je met de vis omgaat.

Houd de vis nooit alleen bij zijn bek vast, en nog meer alleen bij zijn kieuwen. Houd de vis horizontaal, met één hand bij de kieuwen en één bij zijn buik.

(Bron: Duluth News-Tribune)