Een groep onderzoekers voerde een experiment uit om de algemene overtuiging te bevestigen dat mensen in cirkels rondlopen als ze verdwaald zijn. Laten we het hebben over de resultaten en de reden waarom mensen in cirkels rondlopen.
Volgens een studie uitgevoerd door onderzoekers van het Max Planck Instituut voor Biologische Cybernetica in Duitsland, zullen mensen in cirkels rondlopen als ze verdwaald zijn, tenzij er een extern referentiepunt is dat zou interfereren.
Hoe is de studie begonnen?
Het idee voor het onderzoek kwam van een Duitse wetenschapsshow Kopfbal. In de show proberen ze de vragen van hun kijkers te beantwoorden. De producer van de show nam contact op met Jan Souman. Hij is een psycholoog van het Max Planck Instituut voor Biologische Cybernetica in Tübingen, Duitsland. Souman en zijn collega's bestudeerden waarneming en actie om het algemene geloof over wandelen in cirkels te bevestigen.
We wisten het niet echt, maar we vonden het een interessante vraag.
Jan Souman, Max Planck Instituut voor Biologische Cybernetica
Souman en zijn team werkten samen met de show en hun aflevering werd uitgezonden in 2007. (Bron: Wetenschap)
Hoe is het onderzoek uitgevoerd?
In één experiment waren er 15 vrijwilligers. Ze waren geblinddoekt en uitgerust met GPS-ontvangers. Ze kregen de opdracht om in een rechte lijn over een vrij groot veld te lopen. De meeste vrijwilligers volgden de instructies op, maar liepen af en toe in cirkels met een diameter van slechts 20 meter. Volgens dit eerdere onderzoek kan het lopen in cirkels het gevolg zijn van subtiele verschillen in de lengte of kracht van de benen van de vrijwilligers die een persoon ertoe zouden aanzetten om naar links of rechts te gaan.
In het experiment van Souman vertoonden de meeste vrijwilligers geen sterke voorkeur voor de richting van hun bochten. Wel hadden de vrijwilligers kleine verschillen in de kracht van hun linker- of rechterbeen. Dit correleerde niet met hun draaineigingen. (Bron: Wetenschap)
Wat waren de resultaten van de studie van Souman?
De bevindingen suggereren dat er een echte reden is waarom mensen in cirkels rondlopen, volgens de studie uitgevoerd door Souman en zijn team, waarbij de hersenen sterk betrokken zijn. Wanneer mensen niet kunnen zien waar ze heen gaan, moeten de hersenen een koers uitstippelen om rechtdoor te gaan op basis van de beperkte informatie die ze hebben verzameld. Dit omvat de input van het vestibulaire systeem, dat het gevoel van evenwicht en beweging in spieren en gewrichten informeert.
Al die signalen hebben hele kleine fouten. Over het algemeen leidt dat mensen op een willekeurig, slingerend pad, zegt Souman. Maar af en toe stapelen de fouten in een bepaalde richting zich op, waardoor we in cirkels gaan lopen.
Jan Souman, Max Planck Instituut voor Biologische Cybernetica
Een psycholoog van de Carnegie Mellon University in Pittsburgh, Pennsylvania, Roberta Klatzky, noemde de voorgestelde verklaring uiterst eenvoudig en elegant.
Eerdere studies, die teruggaan tot de jaren 1920, hebben aangetoond dat mensen de neiging hebben om van een recht pad af te wijken als ze niet kunnen zien, zegt ze, maar in pre-gps-dagen waren onderzoekers niet in staat om mensen lang en ver genoeg te volgen om ze in volledige cirkels te zien lopen.
Roberta Klatzky, Carnegie Mellon Universiteit
Als mensen kunnen zien waar ze heen gaan, is dat een ander verhaal. Souman en zijn team volgden ook de beweging van de vrijwilligers die zonder blinddoek in onbekende omgevingen liepen; een bos in Duitsland en de Sahara in Tunesië. De mensen in het bos liepen in cirkels, alleen op bewolkte dagen. Als de zon hoog en zichtbaar was, liepen ze urenlang in een rechte lijn. Hetzelfde gold voor de zonnige omgeving.
Visuele signalen zoals de zon of de schaduwen die het werpt, stellen mensen in staat om de neiging om in cirkels te lopen te overwinnen.
Jan Souman, Max Planck Instituut voor Biologische Cybernetica
(Bron: Wetenschap)