De wedstrijd in 1996 van gepensioneerde schaker Garry Kasparov en supercomputer Deep Blue heeft ertoe bijgedragen dat Garry Kasparov een van de grootste schakers in de geschiedenis is geworden. Hoewel Kasparov Deep Blue in 1996 versloeg, heroverde Deep Blue zijn eer in hun schaakwedstrijd in 1997 en won ze de strijd van zes wedstrijden.
Sinds de overwinning van Garry Kasparov op Deep Blue, IBM's supercomputer voor het schaken, in 1996 heeft niemand een computer verslagen in een schaaktoernooi.
Garry Kasparov, De laatste triomf van de mens
Zoals vermeld in een artikel getiteld Schaakmachine offert meesterschap op om menselijk spel na te bootsen, heeft niemand ooit een computer verslagen sinds de schaakwedstrijd van Garry Kasparov en Deep Blue in 1996. Wat gebeurde er precies tijdens hun wedstrijd en hoe verliep dat?
Garry Kasparov wordt beschouwd als een van de meest bekwame spelers in de schaakgeschiedenis en werd op 13 april 1963 geboren in de Russische republiek Azerbeidzjan. Kasparov moest zijn erfenis in het schaken zeker vestigen, en dat deed hij ook. Op 22-jarige leeftijd werd Kasparov de jongste wereldkampioen ooit toen hij won in zijn wedstrijd met Anatoly Karpov.
Ondertussen begon een van de doctoraatsstudenten aan de Carnegie Mellon University, Feng Hsiung Hsu, in 1985 met de ontwikkeling van Deep Blue, de schaakcomputer van IBM. Hsu heette aanvankelijk Deep Blue ChipTest, die hij veranderde in Deep Thought, verwijzen naar een machine in de sciencefictionroman van Douglas Adams, getiteld: De Hitchhiker's Guide to the Galaxy. Hsu bleef samen met Murray Campbell en Thomas Anatharaman werken aan Deep Thought zelfs toen ze medewerkers van IBM werden.
In 1989 ontmoetten Deep Thought en Kasparov elkaar voor een 2-game wedstrijd, die Kasparov gemakkelijk won. Daarmee bleef het team van Deep Thought hun supercomputer voor het schaken verder verfijnen, en al snel veranderde Deep Thought in zijn definitieve naam, Deep Blue, een combinatie van Deep Thought en Big Blue.
Op 10 februari 1996 vond in het Pennsylvania Convention Center in Philadelphia een wedstrijd van zes wedstrijden plaats tussen Deep Blue en Kasparov. Deep Blue was een intimiderende tegenstander omdat hij 100 miljoen verschillende schaakposities per seconde kon evalueren. In de eerste game verloor Kasparov van Deep Blue en in de volgende wedstrijd verloor Deep Blue. De derde en vierde gevechten eindigden in een gelijkspel, maar in de vijfde en zesde game bleef Kasparov zegevieren en finaliseerde hij zijn overwinning in de zesde game op 17 februari.
Met het verlies van Deep Blue verspilde het IBM-team geen tijd aan het verbeteren van de supercomputer en slaagde het erin om Deep Blue in staat te stellen 200 miljoen verschillende schaakposities per seconde te onderzoeken. Het daaropvolgende jaar, op 3 mei 1997, hadden Deep Blue en Kasparov een rematch van zes wedstrijden waarin Deep Blue won met een score van 3.5 tot 2.5. (Bron: Geschiedenis)
De nieuwe kunstmatige intelligentie-schaakmachine
In 2021 kwam een nieuwe kunstmatige intelligentie-schaakengine tot leven met de inspanning van Jon Kleinberg en de rest van zijn team. In tegenstelling tot Deep Blue, die moest winnen van topschakers, probeert Jon Kleinbergs AI-schaakengine te spelen als een mens in plaats van ze te verslaan.
Maia, het AI-model, leerde menselijk gedrag na te bootsen met individuele menselijke schaakbewegingen. In de eerste week van de release werd het meer dan 40,000 keer afgespeeld.
Door het AI-model te trainen op individuele menselijke schaakbewegingen, in plaats van op het grotere probleem van het winnen van een partij, leerde de computer menselijk gedrag na te bootsen. Het creëerde ook een systeem dat beter kan worden aangepast aan verschillende vaardigheidsniveaus - een uitdaging voor traditionele AI. Binnen elk vaardigheidsniveau kwam Maia meer dan 50% van de tijd overeen met menselijke bewegingen, waarbij de nauwkeurigheid groter werd naarmate de vaardigheid toeneemt - een hogere nauwkeurigheid dan twee populaire schaakengines, Stockfish en Leela.
Melanie Lefkowitz, Cornell Chronicle
(Bron: Cornell kroniek)