Frederick Richard Dimbleby was een Engelse journalist en presentator die diende als de eerste oorlogscorrespondent van de BBC en later als de belangrijkste tv-nieuwscommentator. Maar wist u dat de BBC in 1945 aanvankelijk weigerde om Dimbleby's werk op het Belsen Concentration Camp uit te zenden?
De BBC weigerde aanvankelijk Richard Dimbleby's ooggetuigenverslag van het concentratiekamp Belsen in april 1945 te publiceren en beweerde dat het niet zo erg was als hij beschreef. In Belsen stierven naar schatting 70,000 mensen. Nadat Dimbleby dreigde af te treden, stemde de BBC ermee in om uit te zenden.
De stem van de natie: Richard Dimbleby
In 1936 werd Richard Dimbleby een begrip als de eerste frontline radioreporter van de BBC. Met de komst van de naoorlogse televisie dekte hij alle grote gebeurtenissen op het nieuwe medium. Zijn dood aan kanker in 1965, op 52-jarige leeftijd, as de stem van de natie, schokte het Britse volk. Hun reactie resulteerde in de oprichting van een liefdadigheidsinstelling die zijn naam draagt. Lees over zijn leven en werk, van oorlogsfronten tot grote staatsgebeurtenissen tot de spaghettiboom-hoax.
In 1931 begon Richard Dimbleby zijn carrière bij The Richmond and Twickenham Times. Hij werd de eerste verslaggever van de BBC en later de eerste oorlogscorrespondent. Hij rapporteerde van talrijke fronten en vloog 20 missies met Bomber Command, waaronder één naar Berlijn, waar hij zijn rapporten opnam voor uitzending de volgende dag.
Hij zond in 1945 de eerste reportage uit het concentratiekamp Belsen uit. Hij was ook een van de eerste journalisten die ongebruikelijke externe uitzendingen probeerde. (Bron: Richard Dumbleby)
Richard Dimbleby na de oorlog
Na de oorlog stapte Richard over naar de televisie en werd al snel de belangrijkste commentator van de BBC op grote openbare evenementen. Deze omvatten de kroning van Elizabeth II en de begrafenissen van George VI, John F. Kennedy en Winston Churchill. Hij schreef Elizabeth Onze Koningin, een boek over de kroning dat gratis werd uitgedeeld aan veel schoolkinderen.
In 1951 nam hij deel aan de eerste Eurovisie-televisie-estafette en in 1961 verscheen hij in de eerste live televisie-uitzending vanuit de Sovjet-Unie. In juli 1962 zond hij ook het eerste live televisiesignaal uit de Verenigde Staten uit via de Telstar-satelliet. Er is een gezicht… het is een mannengezicht!” hij zegt. Ik kan het gezicht van een man onderscheiden! beroemd worden. Afgezien van zwaargewicht journalistiek, presenteerde hij lichtere shows zoals Down Your Way en was een panellid op Twenty Questions.
Hij presenteerde de vlaggenschip actualiteitenprogramma Panorama. Hij kon zijn rapportagevaardigheden behouden door plaatsen als Berlijn te bezoeken, waar hij een week voor de bouw van de Berlijnse Muur voor de Brandenburger Tor stond.
Richard Dimbleby's reputatie was gebaseerd op zijn vermogen om gebeurtenissen duidelijk te beschrijven, terwijl hij ook het drama en de poëzie vastlegde van de talrijke staatsfuncties die hij behandelde.
De staat van George VI in Westminster Hall beeldde de stilte af van de bewakers die als standbeelden op de vier hoeken van de catafalque stonden, of de beschrijving van de trommels bij Kennedy's begrafenis, waarvan hij zei dat kloppen als de polsslag van het hart van een man, waren voorbeelden. Zijn commentaar op de begrafenis van Churchill in januari 1965 was de laatste staatsgebeurtenis waarop hij commentaar gaf. Hij ontving de OBE in 1945 en de CBE in 1959. (Bron: Richard Dumbleby)
Afbeelding van BBC