Wat is het verhaal van Scipio Africanus?

Tijdens de Punische oorlogen werd Scipio Africanus beroemd. Zijn familie had veel vijanden en was nogal controversieel. Maar was hij hetzelfde als de rest?

Scipio Africanus was een grote Romeinse generaal. Na valselijk beschuldigd te zijn van corruptie, werd hij in ballingschap gestuurd. Voor zijn dood weigerde hij begraven in Rome en beval dat op zijn grafsteen stond: "Ondankbaar vaderland, je zult zelfs mijn botten niet hebben."

Over Scipio Africanus

Volgens documentatie werd Scipio Africanus rond 236 voor Christus geboren door een keizersnede. Hoewel er discussie is geweest over het jaar van zijn geboorte.

Hij komt uit een lange lijn van consuls en was voorbestemd dat ook te worden. Hij was de zoon van consul Publius Cornelius Scipio en Pomponia. (Bron: Erfgoedgeschiedenis)

Scipio Africanus in het leger

Scipio sloot zich aan bij het Romeinse leger in het eerste jaar van de Tweede Punische Oorlog, in die tijd was zijn vader consul. Tijdens het Beslag van Ticinus kon hij het leven van zijn vader redden door alleen tegen de vijand aan te vallen.

Hij overleefde de Slag bij Cannae en nam samen met Appius Claudius Pulcher de leiding over 10,000 overlevenden. Toen hij hoorde dat er verschillende edelen waren die overwogen Rome te verlaten en een andere koning te dienen, stormde Scipio de vergadering binnen en dwong iedereen te zweren dat ze Rome niet zouden verlaten. (Bron: Erfgoedgeschiedenis)

Scipio Africanus in de politiek

Onnodig te zeggen dat Scipio erg loyaal was aan Rome. Hij rende voor aedilis curulis in 213 voor Christus. Het Tribunaat van het Plebs was hier niet zo blij mee dat ze bezwaar maakten tegen zijn kandidatuur, omdat hij te jong was. Maar de mensen wisten van Scipio's moed en patriottisme dat hij unaniem won. Degenen in de Tribune gaven op dit punt hun oppositie op.

Scipio heeft in de loop der jaren veel politieke vijanden gekregen. Dit werd geleid door Marcus Porcius Cato de Oudere. Hij werd beschuldigd van het ontvangen van steekpenningen van Antiochus. Wat leidde tot gesprekken over corruptie. Hij werd hierdoor verbannen. (Bron: Erfgoedgeschiedenis)

De dood van Scipio

Na zijn ballingschap bracht hij de rest van zijn dagen door aan de kust van Campanië. Er wordt gezegd dat hij in 183 zou zijn overleden, maar wat zeker is, is dat hij stierf op 53-jarige leeftijd.

Er zijn verdenkingen over de voorwaarden van zijn overlijden. Het kan zijn dat hij last had gehad van de aanhoudende gevolgen van een ziekte die hij had opgelopen terwijl hij campagne voerde, of dat hij zijn eigen leven had beëindigd. Wat het ook is, hij eiste dat zijn lichaam buiten Rome zou worden begraven. Noem het een ondankbaar stad.

Hij beval dat op zijn grafsteen stond: Ingrata patria, ne ossa quidem habebis. Dit vertaalt zich letterlijk naar: Ondankbaar vaderland, je zult niet eens mijn botten hebben. (Bron: Erfgoedgeschiedenis)